Mr kidnapper and me

8

Ιρις

Ξαπλώνω στον καναπέ και βλέπω τηλεόραση τρώγοντας πατατάκια.

Και τώρα εσείς ως λογικές θα μου πείτε;

Κορίτσι μου γλυκό,σε έχουν απαγάγει και εσυ κάθεσαι και τρως βλέποντας τηλεόραση;

Και εγώ ως ηλιθεια wannabe ξανθιά θα σας απαντήσω με την δίκη μου λογική.Φυσικα.

Ποιος λέει όχι σε φαΐ και τηλεόραση ενώ το σπίτι έχει απόλυτη ησυχία;

Σίγουρα όχι εγώ.

Αλλά τώρα που το Σκεφτομαι.Μηπως να ψάξω να βρω καμία λύση μπας και φύγω από δω μέσα;

Αλλά και να μην βρω νταξει μωρε μια χαρά θα περάσω.

Φαΐ,ησυχία,τηλεόραση,φυσικά χωρίς την μουρμούρα και το πρήξιμο των γονιών μου και της αδερφής μου,θα κάνω σεξ με τον Άρη.

Εμ εννοώ..

Κάντε πως δεν το διαβάσατε ποτέ και συνεχίστε τις ζωές σας.

Βέβαια υπάρχουν και τα αρνητικα.Οπως ας πούμε το ότι δεν θα βγαινω σε κλαμπ,δεν θε βλέπω την κολλητή μου,δεν θα πίνω.Κυριως το τελευταίο.Επισης δεν έχω τα ρούχα μου εδώ.

Ας πάω να κάνω καμία γύρα εδώ πέρα.

Αρχίζω να ψάχνω τα χολ,το καθιστικό να ανοίγω συρτάρια Μα δεν υπάρχει κάτι να μου κινεί το ενδιαφέρον μέχρι που φτάνω σε μια βιβλιοθήκη τόσο μεγάλη που ταιριάζει απόλυτα σε αυτό το πελώριο σπίτι.

Να και κάτι ακόμα ενδιαφέρον εδώ.

Έχω αναφέρει ποσό λατρεύω τα βιβλία;

Υπάρχει ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι στο βάθος,ένα τζάκι το οποίο δεν είναι αναμένουν με μια πολυθρόνα δίπλα του και πολλές βιβλιοθήκες τριγύρω στον σκούρο πράσινο χώρο.

Είναι πιο πολύ ομορφη ατμόσφαιρα.

Κατευθύνομαι προς το τραπέζι και παρατηρώ διαφορά μεγάλα συρτάρια από δίπλα.

Ανοίγω μερικά,Μα μερικά είναι κλειδωμένα.Περιεργο;Ίσως.

Πάω να ανοίξω και το τελευταίο και όταν το κάνω Μα τα σαλαχια του χταποδιού ένα δάκρυ συγκίνησης πάει να στάξει από το δεξί μου μάτι και νιώθω το αριστερό αλυθωρο βυζι μου να συγκηνιται.

Ένα bourbon.

Το αρπάζω κατευθείαν και χωρίς να το πολύ σκεφτώ τρέχω στο δωμάτιο μου και το κρύβω καλά.Ποτε δεν ξερεις ποτέ θα σου χρειαστεί λίγο ποτό.Και στην περίπτωση μου χρειάζεται πολλές φορές.

Φευγω ξανά από το δωμάτιο μου και ξανά επιστρέφω στην βιβλιοθήκη.Αρχιζω να ψάχνω στα βιβλίο για κάποιο αγαπημένο μου ή κάποιο που να μου κινήσει το ενδιαφέρον και πέφτω για άλλη μια φορά στο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" Του σαιξπηρ.Λατρευω τον σαιξπηρ,τον τρόπο γραφής και έκφρασης του.

Το περνώ στα χέρια μου και κάθομαι στην πολυθρόνα ενώ ξεκιναω να διαβάζω με την απορία πως και έχει ησυχία εδώ μέσα σήμερα;

Πως και δεν άφησε κάποιον να με προσέχει,έστω κάποια υπηρέτρια η κάτι;

•

Άρης

Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα.Βγαζω το παλτό μου και τις αρβύλες μου και κοιτάζω γύρω μου.Στο καθιστικό,στην κουζίνα,στο δωμάτιο της.

Μα δεν είναι πουθενά.Πανικοβαλλομαι.Λες να το έσκασε;Σκεφτομαι και ξεκιναω να ψάχνω πανικόβλητος κάθε δωμάτιο του σπιτιού μέχρι που φτάνω στη βιβλιοθήκη.

Την βλέπω να είναι ξαπλωμένη στην πολυθρόνα με ένα ανοιχτό βιβλίο στο χέρι ενώ την έχει πάρει ο ύπνος.Εχει φέρει τα γόνατα της κοντά στο πρόσωπο της και κοιματε γαλήνια.

Χαμογελάω στην όψη της.

Γιατί χαμογελάω.

Το θέμα είναι πως ποτέ δεν έχω γνωρίσει γυναίκα τόσο ατρόμητη και άφοβη στην ζωή μου.

Άλλες στην θέση της θα ούρλιαζαν να τις αφήσουμε,θα έκλαιγαν,θα σπαραζαν θα παρακαλούσαν.Θα με ανάγκαζαν να τις χτυπήσω,να τις δέσω.Θα ήταν φοβισμένες.

Μα αυτή είναι μια διαφορετική κατηγορία και ίσως γιαυτο να μου κινεί και το ενδιαφέρον.

Τόσο αντιδραστική,άφοβη,ζόρικη και ταυτόχρονα τόσο ομορφη.

Την πλησιάζω και την περνώ στην αγκαλιά μου ενώ ανεβαίνω τα σκαλιά με προορισμό το δωμάτιο της.

Περιμένω σχόλια για το αν θέλετε να το συνεχίσω τσούπρες💩