Mr kidnapper and me

10

Ίρις

"Γύρισα."Φωνάζει από το σαλόνι και εγώ κάθομαι και τρώω την εκατοστή Τρίτη μπουκιά παγωτού βανίλιας που βρηκα στο ψυγείο βλέποντας Τιτανικό στο Σταρ στην τηλεόραση της κουζίνας.

Κυριολεκτικά κλαίω.Τι σκατα κάνουν οι ορμόνες μου;Γαμιουνται και μεταξύ τους;

"Ε-εδώ"Φωνάζω κλαμενη και συνεχίζω να κλαίω κλαίγοντας.

Ε;

Καλά ε;Φιλολογος είναι το όνειρο μου να γίνω.

Μπαινει μέσα και το άρωμα του εισχωρεί στο χώρο και κάνει τα ρουθούνια μου να καίνε.Μυριζοντας το τα δάκρυα μου πολλαπλασιάζονται και αρχίζω να κλαίω με λιγμους.Τι πάει λάθος με την πάρτη μου βρε παιδιά;

Περίοδο έχω;

Εμ..Νομίζω έχω μυαλό κουνελιού τελικά.

"Τι έγινε;"Λέει σοκαρισμένος κοιτάζοντας με.

"Εγώ-εγώ"Λέω και οι λιγμοι μου πολλαπλασιαζονται.

"Άργησες."Λέω τελικά και συνεχίζω την κλάψα.

"Καλά καλά ηρέμησε.Οτι μου ζήτησες είναι εδώ."Λέει και μου απλώνει το χέρι του δίνοντας μου την σακούλα ανήσυχος.

Την περνώ και κοιτάζω ξανά την τηλεόραση κλαίγοντας.

"Θα μου πεις τι συνέβη ή θα πρέπει να μυρίζω τα νύχια μου;"Λέει ειρωνικά και συνεχίζω προσηλωμένη να κοιτάζω το σημείο που ο τζακ παγωμένος πλέον αποχαιρετά την Ροουζ.

"Δεν-δεν μπορώ.Απλα κοιτά ποσό την αγαπάει."Συνεχίζω το παραλήρημα μου και τον κοιτάζω ενώ και εκείνος με κοιτάζει και ενώ αλληλοκοιταζομαστε γενικά να με κοιτά περίεργα.

"Ε;"Λέει τελικά;

"Στην τηλεόραση βλαμμενε"Λέω μπουκωμένη με μιας και πήρα μια τεράστια κουτάλια γίγας από το το οικογενειακό παγωτό.

Εκείνος κοιτάζει μια εμένα και μια το παγωτό μέχρι που συνειδητοποιούμε και οι δυο πως τρώω το παγωτό του.

"Χεχ.Βρε γλυκ εγώ..."

Και χωρίς να πω τίποτα άλλο ξεκιναω να τρέχω σε όλο το σπίτι.

Για.μια.ακομη.γαμημενη.φορα.

Χεχεχε.Ειμαι αθώα.

Και κάπως έτσι ξεχνάω και την κλάψα και το γεγονός πως έχω περίοδο.

Τώρα να έχει το σκουλήκι να σε κυνηγάει ενώ πεθαίνεις από τον πόνο ε δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον.