Mr kidnapper and me

23

Ίρις

Ο κρύος αέρας χτυπάει το πρόσωπο μου καθώς εκείνος πατάει το γκάζι και εγώ σηκώνω το ελεύθερο χέρι μου στον αέρα ενώ χαμογελάω.

Εκείνος με παρατηρεί από τον δεξί καθρέφτη και χαμογελάει επίσης,ενώ πατάει κι άλλο το γκάζι.

Ξεκινάω να γελαω δυνατά,το ίδιο και εκείνος,ενώ στρίβει σε μια κυκλική στροφή κάνοντας με να σφίξω από το ποσό απότομη ήταν.

Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουμε σε μια ερημική παραλία.Ο ήχος των κυμάτων με κάνει να κλείσω στιγμιαία τα μάτια μου και να πάρω μαι βαθιά ανάσα.

Αγαπώ την θάλασσα.

"Έλα."Λέει και μου βγάζει τις χειροπέδες ενώ αυθόρμητα τρίβω το χέρι μου.

"Σορρυ."Λέει και τον καρφώνω στα μάτια.

"Είναι εντάξει."Απαντάω απλά και αφού πάρει μια μεγάλη σακούλα από το κάτω μέρος του καθίσματος ξεκινάμε να περπατάμε στην αμμουδιά ενώ σταματάμε μπροστά στη θάλασσα και καθόμαστε και οι δυο.

Εκείνος ανοίγει την σακούλα και βγάζει από μέσα δυο κρύες μπυρες.

Τις ανοίγει με πολύ μεγάλη ευκολία και μου δίνει την μια.

"Χρόνια πολλά ηλιαχτίδα."Λέει και του χαμογελάω ενώ τσουγκρίζω τις μπυρες μας και πίνω μια μεγάλη ποσότητα κλείνοντας τα μάτια μου.

"Ποσό μου λείπει το αλκοόλ."Λέω και εκείνος με κοιτάζει με ένα ειρωνικό χαμόγελο.

"Δεν σε είχα για αλκοολική ηλιαχτίδα."Λέει και πίνει και εκείνος μια αρκετή ποσότητα από την μπυρα του μονορούφι.

Αφήνω ένα γελακι και ρολαρω τα μάτια μου.

"Να σε ρωτήσω κάτι;"Λέω και με καρφώνει με το έντονο πράσινο βλέμμα του.

"Αρκεί να μπορώ να το απαντήσω."Λέει και ξανά στρέφει το βλέμμα του προς την θάλασσα.

"Συνήθως οι απαγωγείς δεν κρατούν τα θύματα τους σε άθλια μέρη,χωρίς φαγητό και λοιπά;Τι διαφορά υπάρχει με μένα;"

"Δεν ήξερα ότι είσαι λάτρης υπόγειων ηλιαχτίδα.Αν δεν σου αρέσει το δωμάτιο σου απλά πες το."Απαντάει και ρολαρω τα μάτια μου.

"Εννοω.."Πάω να συνεχίσω μα με διακόπτει.

"Μην με κανεις να σου πω ψέματα ηλιαχτίδα."Λέει και ξανά στρέφω το βλέμμα μου προς το μέρος του.

"Εντάξει.Ξερεις ότι κάποια στιγμή πρέπει να μάθω όμως σωστά;Με θέλετε για λύτρα;Ή για κάτι χειρότερο;"Ρωτάει και στρέφει το βλέμμα του σε μένα.

"Θα με σκοτώσεις στο τέλος έτσι;"Ρωτάω και πίνω μι ακόμη γερή γουλιά από την μπυρα μου.

"Δεν θα σε σκότωνα ποτέ ηλιαχτίδα."Λέει και χαμογελάω.

"Αυτό το λες τώρα."Συνεχιζω και γελάει ειρωνικά κουνώντας το κεφάλι του δεξιά και αριστερά.

"Το ότι αντιμετωπίζεις ακόμη και το θάνατο με έναν δικό σου τρόπο με ξεπερνάει.Αλλα για να απαντήσω σε τουλάχιστον ένα ερώτημα σου,δεν θα πείραζα ούτε τρίχα από τα μαλλιά σου.Ουτε θα άφηναν κάποιον αλλον να το κάνει."Μου λέει και δαγκώνω το κάτω χείλος μου.

Το βλέμμα του πάει αμέσως σε εκείνο το σημείο.

Γυρνάω το πρόσωπο μου προς την θάλασσα και εντελώς αυθόρμητα σηκώνομαι ορθια και βγάζω την φούτερ μου και ξεκινάω να λύνω τα παπούτσια μου.

"Τι κανεις;"Ρωτάει και τον κοιτάζω με ένα ειρωνικό χαμόγελο.

"Αν νομίζεις πως σου κάνω στριπτιζ είσαι γελασμένος."Απαντάω και βγάζω και το κολάν μου ενώ ξεκινάω να τρέχω προς την θάλασσα.

Μάλλον θα πεθάνω από το κρύο και από τον πόνο αλλά ποιος νοιάζεται;

Σκεφτομαι και δίχως να σκεφτώ παραπάνω κάνω μια απότομη βουτιά.

Νιώθω το αρκετά κρύο νερό να διαπερνάει το σώμα μου κάνοντας με να ανατριχιασω.

Βγαίνω στην επιφάνεια και νιώθω ένα χέρι να με τραβάει.

"Τι στο διάολο κανεις;"Με ρωτάει αγριεμένος και γελαω.

"Την πετάω και την πιάνεις."Του απαντάω και για μια στιγμή τον βλέπω να συνοφρυωνεται.

"Αμαρυλλίς.Γαμωτο μπορεί να ανοίξουν τα ραμματα σου."Απαντάει αφού επεξεργάζεται τι είπα έξαλλος.

Δαγκώνω ξανά το κάτω χείλος μου.

"Μην το κανεις αυτό."Λέει και τον καρφώνω μέσα στα μάτια.

"Αλλιώς;"Τον προκαλώ και πλησιάζει το σώμα μου.

Με μια απότομη κίνηση τα χείλη του βρίσκονται πάνω στα δικά μου.

Και ω διάολε..

Hope you like it😚

Xoxo🍒