Hoofdstuk 19

182 10 2
                                    

Ik open mijn ogen en zie de eerste zonnestralen van de vroege ochtend de kamer in schijnen. Voorzichtig ga ik recht zitten en zie ik dat ik in een bed lig in een grijze kamer. "Waar ben ik?" Fluister ik terwijl ik mijn buik betast. "Je bent in het ziekenhuis." Zegt een stem dat dichter bij komt met een kindje in zijn armen. Ik probeer nog wat beter te kijken en zie dat het Harry is met Sophie. "Zeg maar dag tegen mama." Zegt hij trost en hij legt Sophie in mijn armen. Ik lach en streel haar wang. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik verbaasd. "Wel jij was zo stom om te gaan wandelen naar het ziekenhuis terwijl je niet eens op je benen kon staan. Dus heb ik snel een ziekenwagen gebeld en die hebben je opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht." Lacht hij. "En ik ben bevallen van een tweeling in een ziekenwagen." Zeg ik slaperig. Hij knikt. "Het spijt me dat ik er niet bij was." Zegt hij snel wanneer hij mijn hand vastpakt. "Het is niets." Zeg ik zacht. Plotseling klinkt er een zacht geklop op de deur. "Klop klop nonkel Louis is hier." Lacht Louis wanneer hij de kamer in stapt. Gevolgd door Niall en Liam. Ik lach. "Wel hallo daar." Louis komt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang. "Gefeliciteerd met je tweeling." Lacht hij plagerig. "Wist je dan helemaal niet dat je zwanger was van een tweeling?" Vraagt Liam. Ik denk even na. "Wel eigenlijk niet." Harry pakt snel Hayden uit haar wieg en komt er bij staan. "Wel ik had het wel door!" Zegt Louis snel. Verbaasd kijk ik hem aan. "Hoezo?" Vraag ik. "Wel jou buik was zo gigantisch dik dat het niet anders kon!" Lacht hij. Ik kijk hem nep boos aan en geef hem een tik. "Zoiets zeg je niet tegen een vrouw." Lacht Niall snel. Ik knik. "Zo kleintje we gaan je eens doorgeven aan nonkel Louis." Lach ik snel. Ik geef Sophie aan Louis. Hij trekt snel een vies gezicht. "Gadverdamme wat geef je dat kind te eten?" Vraagt hij wanneer hij zijn neus optrekt. Sophie begint snel te huilen. "Wel veel geluk!" Zegt Louis en hij geeft har terug aan mij. "Nou Louis moet blijkbaar nog veel leren hé. Kom we gaan jou eens fijn een nieuwe pamper aandoen. Of als Louis het wilt doen?" Zeg ik terwijl ik naar Louis kijkt. Hij trekt een wenkbrauw op en geeft me een nep kwade blik wat na vijf seconden toch verandert in een aanstekelijke lachbui. Ik loop met haar naar de badkamer en leg haar op een kussen. "Zo laten we eens kijken!" Zeg ik snel. Ik ververs hem snel en gooi de vuile in de vuilbak. Ik kijk naar de spiegel en schrik wanneer ik Zayn zijn gezicht zie. "Zayn." Zeg ik zacht en ik leg een hand op de spiegel. Ook Zayn legt zijn hand op de spiegel en voor even voel ik zijn hand tegen de mijne. Zo zacht als die van Harry. "Nee ik droom dit is niet echt." Zeg ik vlug. Ik laat mijn hand zakken en zo snel verdwijnt hij weer. "Het was gewoon mijn verbeelding." Fluister ik. "Of niet?"

Stop hurting me...Ft One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu