Stop hurting me...Ft One Direction

Hoofdstuk 29

Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Zayn die op de zetel lag. Ik had hem vermoord. Eerst langs zijn nek en dan gewoon door zijn hart. Ik had nog een paar keer zijn pols gevoeld of hij nog leefde maar het was te laat. Ook hij was dood. Ik zuchtte even. Wat moest ik nu doen met het lijk? Ik voelde me een monster! Een moordenaar.. Ik was een moordenaar. Ik was een monster. Ik keek even naar mijn handen die onder het bloed hingen. Kwaad liep ik naar het tuinhuisje. Ik nam een plastiek zak en nam hem mee naar binnen. Ik probeerde Zayn er in te duwen maar makkelijk was het niet. Na een tijdje gaf ik het op omdat hij te zwaar was. Ik smeet de plastiek zag weg en sloeg een kreet. Wat moest ik nu doen? Zayn lach gewoon dood op mijn zetel en ik had hem vermoord! Ik pakte een paar doekjes en maakten mijn handen proper. Ik sleepte Zayn richting de auto en smeet hem zo snel als ik kon in de kofferbak. Ik belde een babysit die na tien minuten al aankwam en reed richting het meer. Ik reed snel. Nu maar hopen dat niemand iets zou denken van hem. Ik passeerde het meer en bedacht een plan hoe ik in het bos zou kunnen rijden zonder dat al te veel mensen het merkte. Ik bedacht me dat er langs de andere kant nog een weg was die richting het meer ging. ik reed zo snel ik kon erheen. "Shit Shit Shit!" Schreeuwde ik wanneer ik zag dat ik voorbij politie moest. Zo normaal mogelijk reed ik er voorbij. De agent tikte op mijn raam en ik deed het voorzichtig naar beneden. "Is er een probleem agent?" Vroeg ik zenuwachtig. Hij keek naar mijn koffer en terug naar mij. "Is er een reden waarom u nog zo laat richting hier rijd?" Vroeg hij. Ik slikte even. "Mijn zus is zwanger en ze heeft haar weeën dus probeer ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te rijden." Loog ik snel. "Is dat zo? Mag ik even je auto controleren?" Vroeg hij snel. Ik knikte en stapte uit. Mijn ogen werden groot als hij naar de kofferbak liep om hem open te doen.