Yine gecenin bi körü...
Sokakları sensizliğe bürünmüş bu şehirde,
Seni ararken kaybettiğim benliğimin peşindeyim.
Ucu bucağı görünmeyen bu yolların,
Beni yine bir sahil kenarına sürüklemesinden korkuyorum.
Ve nitekim korktuğum yerdeyim...
Sabahın dördü.
Bu saate dair hatrımda kalan şeyler var.
Denizin getirdiği dalgaları hak edecek ne yapıyor bu kayalıklar ?
Bu soruyu sık sık anımsıyorum.
Ne zaman gelsek bir sahil kenarına hep sorardın bu soruyu,
Ama biz bir türlü bulamadık cevabını.
Uzak kıyılardan kayalıklara vuran her dalgada mutlu olurdun.
Peki şimdi uzak bir kıyıda mutlu olmayı hak ediyor musun ?
Gecenin ilerleyen saatlerinde bu sorunun cevabını Sezen Aksu'dan alıyorum:
''Uzak diyarlarda...
Mutluluk en çok onun hakkı.''
Sorunun cevabının doğruluğundan çok emin değilim ama çok emin olduğum bir detay var.
Ne tesadüftür ki bu detay da Sezen Aksu'dan:
''Bu yorgun kırık dökük hikayenin adı bende saklı.''
'' İçinizdeki mezarlıkta adı bilinmeyen kaç tane ölü hikaye var ? ''
