Hatırlıyor musun ?
Otururken birden sessizlik olurdu da hadi bana bir şeyler anlat derdin.
Şimdi anlatacak çok şeyim var bu başaramayacaklarının devamı...
Ne olacak biliyor musun ?
Başaramayacaksın.
Gecenin bir vakti gidip sahil kenarında oturamayacaksın.
Denizin derinliklerine dalıp sabahlayamayacaksın.
Güneşin doğuşundaki aydınlık rahatsız edecek gözlerini,
Yüzünü saklayacak bir omuz bulamayacaksın.
Kapatamayacaksın da gözlerini...
Her zaman olduğu gibi o çok sevdiğin karanlıktan korkacaksın.
Üşüyeceksin mesela,
Beline dolayabileceğin bir kol bulamayacaksın.
Yağmur yağacak mesela,
Birlikte toprağı koklayacak birini bulamayacaksın.
İçindeki çocuğa hep yenik düşersin sen.
Ve yine dayanamayıp parka gideceksin.
Oturup salıncağa büyük bir heyecanla,
Arkana dönüp hadi beni salla diyecek birini bulamayacaksın.
Canın sıkılacak otururken...
Kalkıp kahve yapamayacaksın.
Sen tek başına kahve içmeyi sevmezsin,
Birlikte kahve içecek birini bulamayacaksın.
Çok zor olacak belki,
Gözyaşlarına hakim olmaya çalışacaksın.
Ağladığın zaman gözlerini silemezsin sen,
Ve ne yazık ki gözyaşlarını silecek birini bulamayacaksın.
Sonra oturup yüzünü kapatacaksın avuçlarının içine.
Derin bir nefes alıp çaresizliğini pekiştireceksin.
Ama asla başaramayacaksın.
''Kopan duygulara atılan düğümler eskisi kadar sağlam olmuyor değil mi? ''
