00:13 •Texting•

2.1

Miray'dan

Karşımda gördüğüm saçlarla ağzımdan başından beri söylemek istediğim o iki hece döküldü.

"Kutay?"

"Amcam doğum yaptı." Diyip koşmaya başladı. Amcası doğum mu yapmış? Sesi neden iguana gibi çıkmıştı? Neden ayaklarını götüne vura vura koşuyordu? Ve neden düştü?

Kahkahalarım arasından yanına gittim. Kapşonunu yüzüne kapattı. Bende elimi uzattım. Elini elime koyup kalktı.

Sanki... sanki eli elime deydiği an titremişti.

Arkasını dönüp gideceği sırada elini tuttum ve bırakmadım.

"Kutay mısın?" Dedim. Gülme sesi kulaklarıma kadar geldi.

Elindeki elimi sıkıca tuttu.

Dudakları gözüküyordu. İki yana kıvrılmış dudakları.

Hayatıma çok kısa bir sürede girmesine rağmen sanki onu daha önce görmüştüm. Sanki kokusunu bir kez daha içime çekmiştim.

Eğer Kutay'sa kesinlikle böyle şeyler olmamıştı. Çünkü Kutay'la en yakın olduğumuz yerde bile aramızda metrelerce mesafe vardı ve bu büyüleyici koku maç aşkıyla tutuşan Kutay'dan gelemeyecek kadar mükemmeldi.

Kulağıma doğru yaklaştı.

"Kutay değilim." Diye fısıldadı kulağıma.

Sanki büyü yaparmış gibi beni o anda kendine kenetledi ve her dediğine inanmama sağladı.

Ağzından sadece iki kelime çıkmıştı ama bende büyü etkisi yaratmaya yetmişti.

Gülümsedim...

Elini elimden çekti ve kapşonu mümkünmüş gibi daha çok kafasına geçirip gitti. O sırada kulağıma tanıdık bir melodi doldu.

Anonim: Kalp atışların bana fısıldadı Ay'ım...

--

Yuhum yok!