Miray'dan
"Kızım kahveleri getir!" Gözlerimi devirdim ve köpüğü olamayan kahvelere baktım.
Miray: Emre bu kahvelerin köpüğü yok
Emre: Üstüne tükür aşkım.
Miray: Salak salak konuşma Emre!
Emre: Niye ya? Sultan yapmıştı.
Miray: Sultan kim
Emre: Varya Cennet Mahallesindeki Pembe'nin kızı.
Miray: haa evet.
Emre: Ay?
Miray: Efendim Bitanem?
Emre: Bu baban bana 'oğlunu ben alcam' demişim gibi bakıyor.
Emre: Serkan her an babanın pompalıyı alıp beni vurabilir.
Emre: Lan zalımın kızı! Çabuk getir şu kahveleri. Can ve Namus güvenliğim yok lan
Gülümsedim ve telefonu masaya koydum. Hafif köpüğü çıkmış olan kahveleri aldım.
"Kanka şunları koyalım mı iyi mi kahveye?" Bir İrem'e birde elindeki annemin baharat koleksiyonuna baktım.
"İyi misin sen ya?"
"Ya evet. Bence tuz ve ketçap koyalım? Ya da tuz ve karabiber?" Gülümsedim. Neden koymayayım ki?
Başımı salladım ve Emre'nin kahvesine tuz, ketçap ve karabiber koydum. Allahım umarım ölmez.
Kaan'ın ailesi Emre'nin ailesinin yerine isteyecekti beni. Malum ailesi yok gibi bir şey.
Bütün kahveleri verdikten sonra Emre'ninkini de verdim. Gülümseyip yerime oturdum.
Emre kahveden bir yudum aldı. "Kanka iyi misin?" Kaan'nın sorusuyla Sema teyze gülümsedi. "Emre sakın çıkarma ağzından yoksa kızı istemiyorum gibi olur. Ayrıca hepsini bitirmezsen kızı vermezler." Emre kaşlarını kaldırıp indirdi ve zorla yutkundu. "Kızı vermezler mi?" Sema teyze kafasını aşağı yukarı salladı.
"Benden günah gitti o zaman." Diye bir çırpıda kahveyi kafasına dikti.
İyi, kaslı, yakışıklı, karizmatik, çekici, acayip mükemmel çocuktu. Yazık oldu...
"İyiyim ben sıkıntı yok. Siz kızı isteyin." Dedi. Umarım ölmez.
"Kızım sen Emre'ye bir lavaboyu göster." Annemi onayladım ve ayağa kalktım. Emre de bunu bekliyormuş gibi ayağa kalktı.
Banyonun önüne geldim. Emre kapıya yaslanıp bana baktı
"Ne vardı o kahvenin içinde?" Gülümsedim.
"Tuz, karabiber ve ketçap." Diye minnoş olduğunu düşündüğüm bir gülümseme yolladım.
Kaşlarını çatarak bana baktı. "evlenmeden ölmek iyi bir seçenek gibi gelmiyor bana." Omuz silktim. "Ay aman sen ölsen hortlayıp benimle yine evlenirsin." Dil çıkarıp yürümeye başladım.
Kolumdan tutup beni kendine döndürdü. Gözlerinin içine baktım. "Sonsuza kadar benimle misin Ay?" Diye mırıldandı. Gülümsedim parmak uçlarımda kalkarak yanağına öpücük kondurdum. "öyleyim sevdiğim."
Finali tam 00:13 te atmak istiyorum amma ve lakin denk getiremeyebilirim. Ayrıca final yakın haberiniz olsun bebekler :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
00:13 •Texting•
Teen FictionAnonim: Kalbinin gölgesiyim Anonim: Göz yaşlarının gölgesiyim Anonim: İçindeki küçük kız çocuğunun gölgesiyim Anonim: Hiç büyütemediğin o yanının gölgesiyim Anonim: Beni fark etme sakın :) Anonim: Güzel kızım, elfida'm Anonim: Seni seviyorum