00:13 •Texting•

2.8

Şarkıyı açın şarkıyı

Anonim'den

Israrla gelen mesajları aldırmamaya çalıştım. Biliyorum hepsi Miray'dandı. Ona daha fazla bağlanamazdım. Telefonun içindeki sim kartını çıkarttım ve büktüm.

Özür dilerim ay tenlim.

Son kez ayna da kendime bakıp kravatımı düzelttim. Miray'ı son defa görücektim.

Babam yüzünden başka bir şehre taşınıyorduk. O burada yeni karısıyla ve bekledikleri bebekle mutlu olacaktı. Cemreyle bende dayımın yanına gidecektik.

"Ooo abicim. Hayırdır ne bu şıklık?" Bir şey demedim. Kantinde olan olaylardan dolayı hala kızgındım ona.

Elime telefonumu alıp odadan çıktım.

"Ya abi dursana. Heey. Sırf o kız-"

"Kes sesini Cemre!" Gözlerini kırpaştırıp bana baktı. Sonra yüzüne sinsi bir sırıtış ekledi. İşaret parmağını kaldırarak bana doğru konuştu.

"Sen aşık oldun. Ohaa. Abi- Yuuuh. Bi sa- Çüüüş. A-"

"Cemre güzelim yeter mi?"

"Bi saniye be! Abim aşık ol- Yani sen şimdi aşık olduysan Miray benim yengem mi oluyor? Allah'ım yengemin arkasından çok sövdüm sen affet." Gözlerimi devirdim ve dış kapıdan çıktım.

İçimde Miray'dan ayrılmanın verdiği hüzünle Ay parçamın doğum gününe gitmeye başladım. Aslında arabayla gittim ehe ehe.

3 saat sonra

Miray elinde mikrofonla sahneye çıktı. Doğum günü ufak kafe gibi bir yerde olmuştu.

"Şarkı söylemek isteyen var mı?" Mirayın sesiyle kafamı kaldırdım.

Sahneye doğru gittim. Elindeki mikrafonu alıp önümdeki yere tutturdum. Gitarcı çocuktan gitarını alıp ellerimi tellerde sürmeye başladım.

Gitarın mayhoş sesi Miray'ın gözleriyle birleşince dünyanın 8. Harikası ortaya çıkıyordu.

Sen sakın endişelenme kadın
Kadın üşürse bu şehri yakın
Yakınlarda olucam sakin
Ben gidince gökyüzüne bakın

Miray'ın gülüşüyle kendimi daha da kaybediyordum.

Kalbim saklı bi' vazoda
Kafan güzelse yaz o'na
Kim kırdı lan vazoyu
Hemen çıksın karşıma

Gülümsüyordu. Partinin başından beri ilk defa gözlerime bakıp gülüyordu.

Serçenin gözyaşı boşuna
Kargalarda yine kahkaha
Dik dursa da yaralıymış
Görmez belki sabahı

Uzun zaman sonra ilk defa gözümden bir yaş aktı. Ama gülüyordum. Son defa görecektim belki de onu.

Kırılmış bir hayaldi
Çorak toprakların ağaçları
Kurudu tüm dalları
Bir kabusun finaliydi

Açtım gözümü ve tekrar gözümü Miray'a çevirdim.

Sen sakın endişelenme kadın
Kadın üşürse bu şehri yakın
Yakınlarda olucam sakin
Ben gidince gökyüzüne bakın

Baktım, baktı.

Sen sakın endişelenme kadın
Kadın üşürse bu şehri yakın
Yakınlarda olucam sakin
Ben gidince gökyüzüne bakın

Şarkıyı bitirip gitarı boynumdan çıkardım. Sahneden inip çıkışa doğru gittim. Veda etme vakti gelmişti belki de. Bu şehre, sevdiğime.

"Gitme." Şiir gibi gelen sese döndü vücudum.

Gözleri kızarıktı. Ay parçam ağlıyordu! Yüzünü ellerini indirdi. Tırnakları etlerini soyuyordu.

"Sana bu kadar alışmışken gitme. Nolur."

"S-sen-"

"Evet biliyorum. Sen olduğunu biliyorum. Gideceğinide biliyorum." Bana yaklaştı. Ben daha tepki bile vermiyordum. Boynuma sarıldı.

"Şu iğrendiğim Dünya'da tek ihtiyacım olan senin sevgin Emre."

---

Diğer textingte doğum gününde görmüştü anonimini. Ehehehe

:))