00:13 •Texting•

3.4

Emre'den

Titrek bir şekilde nefesimi üfledim. Hastanelerden nefret ediyorum! Kendi babamın sevdiğim kadını vurması canımı yakmıştı. Neyse ki Miray'ın durumu kötü değildi. Ama babam için aynı şeyi diyemeyeceğim. Cemre ne kadar ağlasa da babamı şikayet ettim.

Bunları bana neden yaptığını bilmiyorum. Beni neden sevmediğini bilmiyorum. "Kardeşim iyi misin?" Kafamı kaldırıp Kaan'a baktım. "İyiyim kardeşim." Diyip gülümsemeye çalıştım. Elini omzuma koyup sıktı. Gülümsedim.

Mirayın olduğu odanın camına kafamı koymuş bekliyordum. O sırafa bir hemşire odadan çıktı. Hemen yanına koşup durdurdum hemşireyi.

"İçeri girebilir miyim?"

"Yakını mısınız?" Öyle miyim? "Evet sev- sözlüsüyüm." Kadın bana gülümseyip içeri geçebileceğimi söyledi. Sözlüsüyüm demiştim. Çünkü cebimde iki tane nişan yüzüğü vardı. Aslında bunu burda yapmayacaktım ama hanfendi bana başka yol bırakmıyor.

Hastane kıyafetlerini giyinip yavaşca odaya girdim. 2 gündür uyuyordu. Gülümsedim ve yanına yaklaşarak yatağa yattım. Elimle saçlarını okşamaya başladım.

"Çok yandı mı canın Ay? Özür dilerim. Seni sevdiğim için. Canını yaktığım için. Aslına bakarsak pişman değilim. Hatta biliyor musun?" İncecik elini tuttum ve parmağına yüzüğü geçirdim. "Bundan sonra seni biraz zor yanımdan ayırırım. Kır dizini otur evinde. Sen benim evimin kadınısın ulan! Çocuğuna bak, yemeğini pişir, evini sü-"

"Nah Emre nah!" Zorlukla çıkan sesiyle gözlerim Miray'ı buldu. Gülümsedim ve elini sıkıca tuttum.

"İlk uyandığında 'nah' demen pek romantik olmadı ama olsundu." Güldü. "Çıkarsana şu üstündeki kıyafetleri." Dediği şeyle otuz iki diş gülümsedim.

"Aşkım ayıp oluyor amaa." Gözlerini bana devirdi. "Ayıp yatakta olur Emre." Güldüm. O da bana gülümsediğinde gamzesi çıkan yerden öptüm.

Doktor geldi ve Miray'ın kontrollerini yaptı. Bu gece de burada kalac-

"Oy kınalı kuzum beniğiğiiim! Ne yaptılar sanağağa? Kıyamam yavruğuğuğum." Gözlerimi kısarak kapıyı kırarak giren kaynanama baktım. Canım ya(!)

Kızıyla ilgilendi ve yüzü bana döndü. Elinde çantasıyla ayağa kalkıp yanıma geldi. Yüzüme tükürdüğü tükürüklerle abdest aldım elhamdülillah. "Kızım kim bu yakışıklı oğlum." Serkan yani Miray'ın abisi söze atladı.

"Anne ayıp oluyor ama." Kaynanam kaşları çattı ve tekrar bana döndü. Yanaklarımı ellerinin arasına aldı. "Oy ne kadar da tatlı bir çocuk. Maşallah! Kızı verdim gitti." Ben şaşkınca kaynanama bakarken Miray'ı öksürük krizi tutmuştu. Sayın kayınbabamda bana sert sert bakıyordu. Serkancığımı demiyorum bile.

"Sen Miray hastaneden çıkınca gel iste kızı."

"Harbi mi annecim?" Adını bilmediğim kaynanamın elini tuttum ve öptüm. Canım ya.

"Anne ciğerimi söktün. Höh! Yavaş gel." Kaşlarımı çattım ve Miray'a baktım. "Sus kız evimin kadını! Annem ne diyorsa odur."

Şuraya büyük harflerle yazalım bakalım;

EVLENİYORUM ULAN!

EMRE ULAŞ SEVDİĞİ KIZA ULAŞTI!

----

İşte biz de ders falan çalışalım öyle