Miray: Yoruldum
Miray: İki gündür popomun üstüne oturamıyorum.
Miray: Ve bu iki gündür sen mesaj atmıyorsun
Miray: Bir şey mi oldu Anom?
Miray: Heey orda mısın?
Oflayarak telefonu bıraktım ve kantinde tek başına oturan Emre'nin yanına gittim.
Gözlerini bir noktaya dikmiş, bir eliyle sarı saçlarıyla oynuyordu. Yanına gidip oturdum. Gözlerini hala aynı noktaya dikmiş bakıyordu. Sanırım hala fark etmedi beni.
"Emre?" Duymadı.
"Pişt civciv." Diyip elimi elinin üstüne koydum. Kafasını kaldırıp gözlerime baktı. Kızarmıştı gözleri. Kahvenin en açık hali şuan kızarıktı.
"İyi misin?" Diye sorduğumda hiçbir tepki vermedi. Sadece sarıldı. Bende ellerimi sırtına koyup sıvazladım.
Başımda bir öksürük sesi duyduğumda Emre den ayrılmaya çalıştım ama bırakmadı.
Ellerimi omuzlarına koyup geri ittim ve kıza baktım. Tek kaşını kaldırmış bize bakıyordu.
"Cemre." Diyip elini uzattı. Gülümsedim ve bende elimi uzattım. "Miray." Yüzünde alaycıl bir gülümseme vardı. "Memnun olmadım Miray." Dediği şeye kaşlarımı çattım. Sanırım Emre'nin sevgilisiydi ve bizi böyle görmesi onu kızdırmıştı.
"Pardon. Sevgilisi olduğunu bilmiyordum." Diyip gideceğim sırada omzumdan tuttu.
"Ha sende dedin ki-" Cemre lafını tamamlayamadan Emre lafa girmişti.
"Cemre sus!" Ayağa kalktım. "Tekrar özür dilerim." Diye mırıldanıp sınıfa gidip sırama oturdum.
"Kanka ben aşık oldum."
~~~
Şu son şeyi diyen İrem haberiniz olsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
00:13 •Texting•
Teen FictionAnonim: Kalbinin gölgesiyim Anonim: Göz yaşlarının gölgesiyim Anonim: İçindeki küçük kız çocuğunun gölgesiyim Anonim: Hiç büyütemediğin o yanının gölgesiyim Anonim: Beni fark etme sakın :) Anonim: Güzel kızım, elfida'm Anonim: Seni seviyorum
