De hongerspelen vanuit 12 jarige ogen

Mijn eerste dag in de arena

Ik kijk snel om me heen, ik heb natuurlijk maar 1 minuut.

De arena bestaat uit 4 stukken, gebaseerd op vier verschillende soorten gebieden.

Er is een stuk met vulkanen, een stuk met ijs, een stuk bos en een stuk woestijn.

In het midden ligt een eilandje met de hoorn des overvloeds.

Om bij de hoorn te komen moet je een heel stuk door een woeste zee zwemmen.

Dat kan handig zijn, de beroeps kunnen misschien niet zwemmen en hebben op die manier geen eten.

Dan werkt het feit dat ze gewoon genoeg te eten hadden nogal tegen ze.

Dat is weer een groot voordeel voor de armere districten, zoals 11 en 12.

Wij in 12 hebben nooit genoeg te eten en er sterven veel mensen van de honger.

De vredesbewakers zeggen vanwege longontsteking of iets dergelijks, maar wij weten wel beter.

Intussen staan er nog maar 25 seconden op de klok.

Ik moet nu beslissen.

Ik besluit om maar gewoon snel naar de hoorn te zwemmen en een rugzak en boog mee te pikken en dan snel naar het bos te sneeken.

Ik hoop maar dat de beroeps niet kunnen zwemmen.

De tributen van vier kunnen sowieso zwemmen, voor hen moet ik oppassen.

Een computer-achtige stem telt af; tien, negen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee, één, boem

Ik spring van mijn plaat en zwem heel snel naar de hoorn.

Ik klim aan land en ren naar de hoorn.

Ik grijp de eerste rugzak die ik tegenkom, grijp een boog en pijlen, grijp nog een kleine rugzak en spring weer in het water.

Net op tijd, want de beroeps zijn nu ook bij de hoorn aangekomen.

Ze kunnen dus ongeveer zwemmen.

Geen tijd om over na te denken.

Ik moet nu gewoon naar het bos rennen en een goede boom in de buurt van water zoeken.

Ik klim op het zand en ren direct door naar het bos.

Het bloedbad is waarschijnlijk afgelopen.

Ik tel de kanonschoten; één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien, elf, twaalf, dertien, veertien.

Al veertien kinderen dood, nog maar tien kinderen over.

Wat mijn kans vergroot om naar huis te gaan, niet dat die kans erg groot is.

Nu pas denk ik eraan of Peeta, Rue en Tresh nog leven.

Waarschijnlijk wel, Tresh en Peeta zijn sterk en Rue is heel onopvallend en snel.

Ik ben aangekomen bij een klein meertje met grote wilgen die er half overheen hangen.

Ik besluit hier te blijven, het is de ideale plek.

Opeens begint het volkslied, wat aangeeft dat de doden bekend worden gemaakt.

De eerste dode is het meisje van district 4, wat betekent dat de beroeps het overleefd hebben.

Niet verrassend natuurlijk, maar wel belangrijk.

We zijn bij district 9 en er zijn nog twee doden over.

Gelukkig zijn het de twee tributen van 10.

Ik besluit mezelf met mijn riem in een boom vast te maken.

Het is erg warm en nog licht dus ik besluit mijn rugzakken te inspecteren.

In de ene zit een slaapzak, dus ik besluit niet verder te kijken.

Ik pak mijn spullen, klim in een boom, snoer mezelf vast met een riem en val na wat gepieker in slaap, op mijn eerste nacht in de arena............