De hongerspelen vanuit 12 jarige ogen

De finale deel 2

Prim p.o.v.

Als we eindelijk ver genoeg weg zijn van de vulkaan blijven we staan om even uit te hijgen. Het is niet dat we geen conditie hebben of slechter presteren door te weinig eten, we hebben zo hard gerend dat ik het gevoel had dat mijn longen zo klaar zouden zijn met me en ermee zouden stoppen.  Ik realiseer me nu pas dat Rue dood is, maar er weigeren tranen te komen. We blijven vijf minuten rouwend en uitrustend staan en rennen dan verder. We weten niet waar Cato is, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat hij Clove in de steek liet en er alleen vandoor is gegaan, waardoor hij waarschijnlijk ergens in de buurt moet zijn. We hebben nou niet bepaald zin in een ontmoeting met Cato.

Dan horen we plotseling trompetgeschal. Daarna klinkt opeens de stem van Ceaser Flickerman:'beste tributen, ondanks dat jullie nog maar met zijn drieën zijn wordt er een feestmaal georganiseerd. Voor elk van jullie is er in het midden van de arena een rugtas verstopt, met iets wat je erg nodig hebt. De tassen zullen er liggen vanaf zonsopgang morgenochtend. Ze kunnen overal liggen, dus doe je best. Fijne hongerspelen, en mogen de kansen immer in je voordeel zijn.'

Het is nu al aan het schemeren, dus besluiten we direct te vertrekken en te overnachten in een boom aan de rand van de open plek, zodat we zodra het signaal klinkt dat de tassen er liggen we direct kunnen gaan zoeken.

Na drie uur lopen komen we aan bij de open plek, waar je in elke windstreek een ander landschap ziet. Inmiddels is het donker. We klimmen in een gemiddeld hoge boom die er redelijk stevig uitziet. We binden onszelf zittend op een tak vast aan een boom, zodat we er niet uitvallen, en niet onverwachts op de kop aan de boom hangen. Nu is het gewoon een kwestie van wachten tot het licht wordt. We spreken af dat Tresh de eerste helft van de nacht de wacht zal houden en ik de tweede helft, zodat we allebei kunnen slapen en toch elkaar kunnen waarschuwen als er iets gebeurt. Ik ga iets comfortabeler zitten, helemaal comfortabel zal waarschijnlijk niet lukken, aangezien je in een boom op een tak zit met aan elke kant een been? Ondanks de niet al te handige houding val ik toch in slaap.

A/N:
Sorry dat ik al zo lang niet geschreven heb. Ik had veel te veel huiswerk, onhandige schooltijden en een enorme writersblock, maar nu heb ik een idee hoe ik dit boek af ga ronden en dergelijke. Binnen niet al te lange tijd dus nog een hoofdstuk. Sorry ook trouwens dat het zo kort is, ik moest even een tussenhoofdstukje erbij maken. Thank you for reading this,

ragebolxxx a.k.a Femke