BÖLÜM 1

97 9 0
                                    

NOT: KESİNLİKLE KURGUDUR HASTALIKLAR DA DAHİL..

  Ben Hilda ikizim Almila ve ben on  sekiz yaşına girmek üzereyiz ve yetimhanede ki son saatlerimiz neden buradayız? Aslında babam çok zengindi, dört yıl önce iflas etti herşeyi kaybettik ve bizi elinden aldılar, bize bakamayacağını düşündüler. İşlerini düzeltti herşey yeniden güzel oldu ve saatler sonra bizi yanına alacak, evimizde olucaz. Bizi merak eden sadece babamız var. Çünkü annemiz bizi doğururken hayatını kaybetmiş, babam bizim icin hem anne hem de baba, yani ben öyle düşünüyorum. En iğrenci olarak bu yıl önümüzde üniversite sınavı var. Benim istediğim üniversite Akdeniz üniversitesi ama babam kendi kurduğu özel üniversiteye yazdıracak, aslında bu o kadar da kötü değil en azından derslerime çok çalışmama gerek kalmayacak. Biz de artık üniversiteli olucaz Hilal üniversitesi. Doğru tahmin ettiniz ikizimle isimlerimizin ilk bir kaç  harfinin birleşimi. Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yok bize tuhaf bi gözle bakmalarını istemiyorum.
  Emin olun yetimhaneden ayrılırken hiç üzülmicez çünkü kimseyle samimi değiliz hiç arkadaşımız yok. Aslında bu kötü bişey ama ben oldukça vahşiyimdir. İkizimde insanlara karşı biraz soğuktur. Evet ve bu gün harika 5 Temmuz doğum günümüzü evimizde kutlıcaz kim bilir babam nasıl süsletmiştir evi, çok heycanlıyım dört sene  sonra tekrar hep birlikte olucaz. Odaya müdürümüz geldi ve beklediğimiz mükemmel haberi verdi. Biz çabuk çıkabilmek için herşeyimizi toplamıştık. Zıplaya zıplaya hatta çığlık atarak aşağı babamın yanına gittik ve kocaman sarıldık ben en sevdiğim ara sıra bizimle oyun oynayan bizim evde kalan Pars abiye de sarıldım. Almila sarılmaz, ondan pek haz etmiyo nedenini bilmiyorum ama o benim için bir abi ve manevi de olsa bi abimin olmasını seviyorum ayrıca çok yakışıklı, bazen sırf kızlara hava atmak için onunla gezerdim. Ben bunları yazarken eve geldik, arabadan indiğimizde  bi şok geçirdim

Hayatın AŞK Tonu🦋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin