Kuzenlerimden Nur'un bana doğru yaklaşıp elime uzanmasıyla elimi açmadım. Sırıtıp ayağa kalktı ve kaynanama bakarak seslendi.
"Gelin avcunu açmıyor." Kayınvalidem yerinden kalkıp çantasına uzandı, içinden çıkardığı keseyle bize doğru ilerlerken gülümsüyordu. Bu kadın bana güven veriyordu. İyice yanımıza yaklaşıp elime uzandı. Bir parça kına alıp avcuma koyduktan sonra bir de cumhuriyet altını koyup avcumu sıkı sıkı kapattı.
"Sen benim gelinim değilsin. Benim kızımsın artık." Gözyaşları içinde gülümseyip elini öptüm. Elleriyle yanaklarımı tutup alnıma bir öpücük kondurdu ve geçip yerine oturdu.
Gece danslar, yemekler eşliğinde devam etti. Sonunda bütün misafirler gittiğinde ise derin bir nefes verip ağır adımlarla odama çıktım. Asıl heyecan yarındı. Düğünüm. Düğünümüz. Baran ve benim düğünüm.
Aşık olduğum adamla evleneceğim gündü.
Bana aşık olmayan bir adamla.
15. BÖLÜM – RUHLARIN VUSLATI
Son birkaç saat kalmıştı. Yalnızca birkaç saat sonra ben artık Toprak Hancıoğlu olacaktım. Baran Hancıoğlu'nun karısı. Hancıoğlularının yeni gelini.
Gelinliğim hayalimdeki gibiydi. Ne çok kabarık ne de dümdüz. Derin göğüs dekoltesine sahip ince askılı, tüllerden oluşan bembeyaz bir gelinlikti. Makyajımı hafif tutmuş, upuzun bir duvak seçmiştim. Şimdi ise düğünümüzün yapılacağı otelin hazırlanmam için özel olarak ayrılmış odasında tek başıma oturmuş zamanın gelmesini bekliyordum. Düşüncelere dalmış bir şekilde dururken aniden kapım çalındı. Kafasını kapıdan uzatmış gülümseyerek bana bakan sevgili kuzenlerim kapıyı nazikçe kapatıp bana doğru yaklaştılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Birazdan annende gelecek, seninle malum gece hakkında konuşacakmış." Nur'un lafı üzerine aralarında bir kıkırdama silsilesi oluştu. Ben mi? Ben hafif kızarmış hafif morarmış...
"Ne konuşması Allah aşkına! Çocuk muyum ben?" Utanıyordum. Ne vardı bunda? Saçma değil mi ama sonuçta belli yaşa gelmiş insanlarız. Hepimiz az çok bir şeyler biliyoruz. Utanç verici bir durum olmak dışında tamamen gereksiz bir eylem düğün öncesi gelinle gece hakkında konuşmak.
"Sen dua et kaynanan gelmedi. Benim düğünümde annemin peşinden gelip dan diye konuya girmişti." diye dert yanan büyük kuzenim Merve idi. Bundan 4 sene önce evlenmişti ve şu an kucağında 3 yaşındaki kızı Asya vardı.
Kayınvalidemin gelip oğluyla geçireceğim düğün gecem hakkında konuşması gerçekten beni yerin yedi kat dibine sokup çıkarır sonra tekrar sokardı. Allahtan müstakbel kocamın annesi zarif, duyarlı, zeki, hoşgörülü, muhteşem bir kadındı. Kaynana konusunda çoğu gelinden şanslıydım.
