Ölümün rengi yok haxel. El hak giden bir daha geri gelmiyor, ne sen eskisi gibi olabiliyorsun ne de dünya eski halinde kalıyor. bir şeyler değişiyor , dünya ellerimde ufalıyor haxel ; kadim dostum ; tarifin olmadığı bir mekandır cenaze evi ve ağlayan ağlaşan onlarca göz , ağlama haxel ben ağlayamam yalnız kalamam, sende biraz benim kadar duygusuz ol ya da bir şeyler yapmak için kendini mecbur hissetme, gün doğar haxel, elbet yeniden ve yeniden ; her gidene üzülme, gelmeyene elbet vardır bir sözümüz ''. Ağlama haxel,gözlerini göremiyorum o vakit'' vicdanın serin kalsın '' ölene değil ölümü bekleyenlere acı'' terazini doğru kur ki , vefasız olmayasın , hakkı hukuku namusa satmayasın önce ibadet sonra adalet. Eksiklik olmasın vicdanında da amelinde de ölen elbet ölecek , bir günün hesabı ile hesaplanacak gidecek herkes , '' velhasıl rengi yoktur acının, milliyeti ırkı da olamaz. ''
