Rantum'dan fisma'ya inerken ara sıra uğradığım kilisenin önünden geçiyordum. On yaşlarında bir kız çocuğu bir şarkı söylüyordu. Bu dünyaya ait olmayacak kadar güzel bir şarkı. Yüzünü göremiyordum çünkü arkası dönüktü. Elinde birşeylerle oynuyordu sanki ama devamlı söylüyordu o şarkıyı
Misiyami kes mimiyadi mes
Hallayani mallayani bisames
Mimmiyarika santi barlico
Allahara rencideni mintayolaa
Limi limi saa kababeri la
Yimiyari kantakiro cimbiyatlaa
Şarkı bitene kadar bekledim, belki defalarca söyledi ama hep aynı güzellikte idi, hep aynı güzel etki. Biter bitmezde şarkı hızlı adımlarla uzaklaştım oradan yüzünü görmekten korktuğum için haxel'ın kızı olmasından korktuğum için , princanın kızı olmasından korktuğum için. Keşke onunla evlenmese idin haxel. keşke onu sevmeseydin. Kızınız doğduğu gün princa onu öldürmek istemişti. Çünkü onun lanetli olduğuna inanmıştı. Doğduğunda sadece altı aylıktı, ağzı dikişli olarak doğmuş ve göz kapakları yoktu. Eğer sen olmasaydın o hain kadın çocuğunu öldürecekti. Uzun zamandır kapımı çalmıyorsun haxel. Uzun zamandır yoksun aramızda.
