2.bölüm "KARANLIK"

349 102 43
                                    

 

 Nefesimi sıkıca tutuyordum. Arkadan mavi gömlekli kaslı olgun bir adam ellerini saçlarıma doladı. Acı saç diplerime inerken inledim. Duyduğum ağlama sesleriyle bağırma sesleri kulaklarımda karışıyordu ve yoğun bir ses halini alıyordu. Acıyla yutkundum. "Lütfen..."Adam zevkle gülmeye başladı.Bembeyaz düz dişleri ortaya çıkıyordu. "Seni duyamıyorum güzelim"elleriyle saçlarımı dahada çok çekince kafamın gerildiğini hissettim. "Lütfen...lütfen bize zarar vermeyin yalvarıyorum !" sesim büyük karanlık havada geziniyordu . Umutsuzca suratlarına bakıyordum sadece. Gözümde ki yaş bir yağmur damlası gibi akarken ne yaptıklarını izlemeye çalışıyordum. Adamın biri büyükbabamın kafasına silahı doğrulttuğunda hareketlendim.Arkamda duran adamı itip kurtulunca koşmaya başladım.Silah patlayınca dizlerimin üstüne çöktüm.

******************************

"Hayır !" gözlerimi açtığımda kendimi yumuşak iki kişilik yatağımda bulunca derin bir nefes aldım. Saat gecenin dördüydü.Ağlıyordum yapabileceğim tek şey buymuş gibi arkaya saklanıyordum. Açılan kapı sesini duyunca kafamı olabildiğince çevirdim. Halam hızlıca yanıma geldi. "Geçti bebeyim"sıkıca beni kollarıyla kavrarken sessiz hıçkırıklarım devam ediyordu. "Beni bırakma hala lütfen "ağlamaklı boğuk sesimi çıkarabilmiştim sonunda.Halam dudaklarıyla saçlarımı öptü. "Hiçbir yere gitmiyorum burdayım tatlım "Ona sıkıca sarıldığımda kendimi güvende hissediyordum. "Benim yanımda kalırmısın ?" sarılmayı bırakıp yüzüme baktı. Narin elleri saçlarımda geziniyordu. "Olur " kafamı salladıktan sonra elimle yüzümü sildim.

Yatağıma uzanıp yumuşak yorganıma sığındım. Halam yanıma uzandıktan sonra arkamdan sıkıca bana sarıldı. Her gece aynı kabuslarla uyanmak beni yoruyordu.  Küçükken gök gürültüsünden korktuğumda anneme koşar onunla uyurdum. Aklıma bu gelince gözlerimi kapadım. Uyursam daha az hatırlardım belkide.

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Kafamı yana çevirdiğimde halam yoktu.Uyanmış olmalıydı. Yerimden kalkıp cama doğru yürüdüm. Perdeyi açtığımda hafif sıcak olmayan güneş odamı aydınlattı. Etrafa bakmaya devam ettiğimde dışarıda Kaan'ı görünce duraksadım. Siyah saçlı zengin tipte görünen bir adamla konuşuyordu. Yüzünde ciddi bir ifade vardı. Merakım bütün vücudumu ateş gibi sarmaya devam ediyordu.

Kafasını kaldırıp bana doğru baktığında perdeyi hemen kapadım.Ve geri çekildim. Beni onları izlerken görmüşmüydü ? kesin görmüş olmalıydı. Ben nelerle uğraşıyordum böyle son günlerde kendimde hiç değildim. Düşünmeyi bırakıp yatağımı toplamaya başladım. Yatağımı topladıktan sonra banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım ve çıktım . Üzerime daha rahat bir şeyler giymek istiyordum. Dolabımdan siyah pantalonumu ve de krem kazağımı çıkartıp giydim. koyu krem botlarımıda giydiğimde hazırdım . Saçlarımı yukarı toplamayı tercih etmiştim. Odamdan çıktığımda halam ve ceylan teyzem kahvaltıyı hazırlıyorlardı .

"Günaydın " yeni uyanmış orta sesimle onlara baktım. Halam yanıma gelip yanağımdan öptü ."Günaydın tatlım " onun güzel esmer yüzüne gülümsedim . Kapı açılınca kafamı hafif çevirdim. Kaan kızarmış yanaklarıyla içeriye giriyordu . Gülümseyerek bana doğru geldi. Çıkan gamzelerini oldukça görebiliyordum . "Günaydın prenses " alnıma ince dudaklarıyla öptükten sonra elinde ki ekmek poşetlerini Ceylan teyzeme uzattı. "Al bakalım Ceylan teyzem " olduğum yerden ayrılıp büyük koltuklara geçtim .

Kaan'da yanıma gelip oturdu. "Bugün güzel bir gün yılbaşı" Kaan yılbaşı deyince durdum.Tamamiyle aklımdan çıkmıştı. "Unuttuğunu söylemem lütfen Alisa" kafamı çevirip ona doğru baktım. Gözleriyle suratıma bakıyordu. "Tamamiyle aklımdan çıkmış " gülümseyince bende gülümsedim."Bu sıralar fazla unutkansın Alisa " gülümsememi  sürdürürken aklıma az önce dışarıda konuştuğu adam  geldi. Sormak istiyordum. Belkide sormalıydım sonuçta beni görmüştü .

SIĞINAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin