virus » chanbaek

1. Jongin i owieczki

Dzisiaj piątek i właśnie przekroczyłem próg swojego domu po jakże ciężkim dniu w szkole. Zdjąłem kurtkę i usłyszałem moją rodzicielkę.

-Baekhyun! Obiad!

- Nie chcę, razem z Jonginem zamówimy pizzę - odpowiedziałem i czym prędzej udałem się do swojego pokoju na piętro by nie wpadła na pomysł napastowania mnie i Jongina brokułami. Co do tego typka, to ma przyjść za godzinę. Zamówimy pizzę (albo dwie) i pogramy w moje cudeńko.

Wygrałem! Kolejny raz, Jongin to słabeusz. Potrafi żonglować kluskami, ale w moją ulubioną grę nigdy ze mną nie wygra. Wiem, jestem okrutnym przyjacielem, ale na tym już nasza przyjaźń polega - ja dowalam mu, a on mnie. Czasem tworzymy własną strefę wojny, ale oboje wiemy że bez siebie zginęlibyśmy na tym świecie. Dochodziła godzina 1 w nocy o ilę się nie mylę. Postanowiliśmy rozegrać ostatnią rundę.

- Tak, tak, tak...NIE! - wydarł się Jongin - Jak mogłeś ty bezlitosny gnoju!

- Ups - ukazałem mu złośliwy uśmieszek i grałem dalej, ponieważ Jongin miał wciąż jedno życie, które oczywiście zaraz straci.

Z ekwipunku mojej postaci wybrałem najlepszą broń jaką posiadam i udałem się w kierunku postaci Jongina. Praktycznie się nie ukrywałem ani nie robiłem żadnych podchodów, ponieważ Jongin głaskał owieczki i mnie nie widział. Zostało kilka kroków, odpowiednie wycelowanie i...

-KURWA MAĆ - krzyknąłem kiedy na monitorze pojawił się wielki czerwony napis 'error'.

- Miałem krówkę doić! - oburzył się Jongin.

- Gdzieś mam twoją krówkę, właśnie mi grę wywaliło! - podbiegłem czym prędzej do całego sprzętu i zacząłem sprawdzać wszystko i nic, ponieważ kompletnie nie znałem się na tego typu rzeczach, potrafiłem jedynie grać. Zrobiłem się cały czerwony ze złości, ale jednocześnie chciało mi się płakać bo moje
dziecko nie daje znaku życia po kilku(nastu) próbach wyłączenia i włączenia urządzenia.

_______________________________

Za nami pierwszy rozdział. Mam nadzieję, że tragedii nie ma. Długość rozdziałów będzie różna. Tak, więc do następnego!

eve