nie ma dawnego mnie we mnie
ograniczam swoje istnienie do
tu i teraz
i tam
na moim ciele
na próżno szukać we mnie miłości — czułość odeszła ślepa ze łzą w oku
ciało przestało domagać się ciepła
moje myśli pogrążyły się we śnie zimowym
bezgranicznie rozciągniętym
w czasie — śnie wiecznym
i na wieki
stałem się na twoje podobieństwo
i zamykam teraz w dłoni tylko tyle, ile dam radę zmieścić
słowa dobieram z rozwagą, żeby nie zdradzić zbyt wiele
i nie sięgam wyżej niż palce u stóp są w stanie mnie unieść
CZYTASZ
[POEMS] Chciałem usłyszeć prawdę...
PoetryKiedyś chciałem powiedzieć prawdę, a snułem kłamstwa jak najpiękniejsze perskie dywany. Dzisiaj zamykam w dłoni tylko tyle, ile mogę zmieścić. Szymborska pisała, że „Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej twierdzą, że nigdzie nie ma...
![[POEMS] Chciałem usłyszeć prawdę...](https://img.wattpad.com/cover/148920386-64-k795110.jpg)