Gönüllü Elçiler

VESSELÂM

MEMLEKETE UZAK SANA HASRETİM

Yüreğim de büyüyen aşkın,
Huysuz çocuklar gibi ağlıyor.
Elden ne gelir,
Yürek, yüreğe elveda demişse eğer.

Yabancımıyız şimdi seninle,
Birdaha bakmayacak mı gözlerin, gözlerime.
Kor bir ateş yanıyor aşk havuzun da,
Söyle bana, can dayanır mı buna ?

Felaketim oldu şu aralar herşey,
Oysa daha alacağım çokşey vardı.
Sana bakan pencerem kepenk çekti,
Bir anda anlamını yitirdi tüm dünya.

Bahçem de büyüttüğüm çicekler,
Kim için büyütüldük demez mi bana.
Birlikte içtiğimiz kahveler,
Kırk yıl hatırı olmadığını anlayınca,
Benim gibi üzülmezler mi bu duruma.

Bu coğrafyada bir seni,
Birde memleketimi bilirdim.
Ne olacak benim bu halim,
Şimdi memlekete uzak, sana hasretim.

Yokmudur zamanın geri dönüşümü,
Yapılan pişmanlıkların telâfisi.
Yada ne bileyim işte,
Yokmudur dünya ya yeniden gelmenin bir yolu.

Dilim sessiz kaldığında,
Ateş düşmüştü yüreğime.
Ne sen bunun farkındaydın, nede dünya.
Herşey bir tarafa, tarih şaittir buna.

Şimdi, hırçın dalgaların arasında kalmış,
Savunmasız bir kayık gibiyim.
Kara yakın,
Boşa kürek çekmem hep aynı,
Üstelik, ölüme teslim olacak kadar yorgunum.

Bu şiir ve daha fazlası için MusaAtalann arkadaşımızı takip edip profilinden ulaşabilirsiniz...