🍷
Gitmekle gidilmiyor ki!
Gitmekle gitmiş olamazsın.
Gönlün kalır;
Aklın kalır,
Anıların kalır...#
Cemal Süreya.
🍷
Islak kaldırımlar telaşıma ev sahipligi yapmaktan çok uzaktı ,ona ulaşmak için attığım her adımı geri tepmek istercesine ayağımın altından kayan zeminler inşa etmişti.
Ama durmadım, durmayı seçenek olarak bile saymadım.
Hızla geride bıraktığım sokaklara başka sokaklar da eklerken tedirgin ve korkaktım.Onu bulacağım için hafif mutlu ama onu bulacağım hali nasıl karşılarım bilmediğim için de tedirgindim...
Gün geceyi devirmeye and içmişken, olmadığı zaman dilimlerine zaman eklenirken aklı hıfzuhumdaki tereddütler dilimi zorluyordu ..
Nerdesin be adam?
Nereye gittiğimi sadece ayaklarımın bildiği bir sokakta iken etrafima bakmayı yeni yeni akıl ederek kirpiklerimi usulca kaldırıp göz gezdirdigim sokakta tanıdık olup içimi acıtan varlığıyla ezildi içim.
Kırık bir soluk yutağımı titretirken sol elim istemsiz yumruk olmuştu. Geldiğim sokağın bende pek iyi hatıraları yoktu.
Onu ilk defa burda sarılırken görmüştüm
Bir başkasına!
Onu ilk defa burda telaşlı görmüştüm
Bir başkası için !
Onun burada bana ilk sırt çevirisine de tanık olmuştum
Bir başkası için!
Boş olan sokağın taşıdıkları hatıralar fazlaydı benim için ,fazla ve can yakıcı.
Düşünme Viran ! Düşünme kızım ...Sadece onu bul, onun sana ihtiyacı var .
Kendi muhakemem başlamadan hızla sokağın sonundaki apartmana doğru ilerledim,yerdeki kalkmış kaldırım taşlarının yerini ile ezbere bildiğim u sokağa gelemeyişimin ardından geçen dördüncü yılımdı .
Tuttuğunu yeni fark ettiğim soluğumu usulca bırakırken elim boyası yer yer kalkmış olan apartman kapısına gitti ,kulaklarıma dolan geçmişin acısını yüklendiği menteşe gıcırtısı doldururken sessizdim.
Insan kırıkken mi sessiz olurdu? Kırık miydim? Belki biraz . Aciyor muydum? Sanırım biraz fazlasıyla acıyordum.
Yüreğime dolan sel taşkın oluşturunca gözlerim de nasibini almış gibiydi . Şuan önümdeki ahşap merdivenlere bakıp girdiğim transtan çıkmamı sağlayan buraya gelme amacımdı şüphesiz .
Başımı olumsuz anlamda iki yana sallayıp, yüzüme sahte bir gülümseme kondurdum.
Kendine gel Viran! Hemen duygusala bağlama! Alt tarafı bu yapının temelleri üstüne yıkılmış gibi hissediyorsun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRÂNI ÂFÂK.
Fiksi Umum"Ve acı, hiç rastgelmeyen ruhların ortak azabı oldu bir ikindi vakti." Ve o ân; yeryüzü kanadı, gökyüzü delindi. Bir adam bir kadın için delinen gökten düşüp yeryüzündeki kan gölünde boğuldu. Ve o kadın sadece adamın yok olurken onda tekrar tekr...