Chapter 49: Tear

315 13 0
                                    

Cazenn's Pov

Ilang minuto na rin akong naghihintay dito sa park.Ayokong magtampo sakin si kennie kaya gusto ko syang makausap ng malinaw.Gusto kong iparamdam sa kanya,na kahit hindi sya yung pinili ko,eh.mahalaga pa rin sya sakin.





But there have a one thing na pinag-iisipan at bumabagabag sakin.Yon ang Dapat nga bang humiwalay at umiwas na ako sa kanya? Pano kung di sya pumayag,? Edi sakin naman magagalit si kurimao.I'm so stressed.Hindi ko na alam ang gagawin ko.




"Kanina kapa?".Isang pamilyar na boses ang narinig ko mula sa likuran ko.At hindi nga ako nagkamali,sya na yon."sorry nalate ako,Ano nga pala yung pag-uusapan natin?".




Tinignan ko sya sa mga mata.At kitang-kita ko ang lungkot dito."Ayos ka lang ba?b-bakit mapula yung mga mata mo?".Takha kong tanong.



"Ah ,eto ba? Wala,napuwing lang ako".Ramdam ko.Nagsisinungalin sya.




"Gusto ko sanang humingi ng tawad,Alam ko nagkausap na tayo nung isang araw about dun sa----".




"About sa inyo ni thyler?".Hindi sya tumitngin sakin at deretso lang nitong tinitignan ang mga dahon na bumabagsak mula sa puno na malapit samin.

Napangiti ito ng pilit.Yumuko ako."sorry".Tanging lumabas sa bibig ko.




"Tanggap ko naman eh,Tanggap ko na kahit kailan,hindi magiging tayo,Isa lang naman ang gusto ko cazenn,Yon ay iparamdam sayo na araw-araw,protektado kita at alam ko mga nangyayari sayo  ,Kahit naman pagbali-baligtarin natin ang mundo,hindi naman magiging ikaw at ako?".Hindi ko alam kung hanggang saan ko kakayanin ang pagsisinungalin nyang okay sya,pero deep inside hindi naman talaga.



Pinunasan ko ang tumulong mga luha ko."mGkaibigan pa naman tayo eh".Nakangiti kong saad.



"Magkaibigan?Hanggang don lang naman talaga,Bakit? May mas hihigit pa ba?".Napayuko ako at walang maisip na sasabihin.Parang pinapahiya ko lang ang sarili ko."Kung kaibigan lang ang kaya mong ibigay sakin,Tinatanggap ko,Wala naman akong magagawa".




Napangiti ako."Ibig sabihin,walang magbabago?".



"Wala,Araw-araw pa rin kitang aalagaan,sasamahan,at kukuwentuhan".Nawala bigla ang saya ko nang maalala ang promise ko kay thyler.

"Kennie,Ano kasi..." Hindi ko alam kung pano ko sisimulan sabihin ang lahat,




"Why?mas nasabi ba akong mali?".


"Wala".Sagot ko kaagad."Hindi na kasi tayo pwedeng magkita,Kennie sana maintindihan mo,ito na yung huling pagkikita at pag-uusap natin,pero magkaibigan pa rin naman ta---".


Kumunot ang noo nya."Ano?".napatayo ito."Naririnig mo ba sinasabi mo?".Naawa na ako sa kanya.mali to eh.kaayos lang namin tas ganito kagad.

"Kennie,Hindi ko to ginusto,kailang--".

"So,ano,ganon nalang yon?bakit hindi ako pwedeng makipagkita sayo? Bakit di ako pwedeng makipag-usap sayo?Dahil ano?Utos nya?".Medyo tumataas at gumagarargar rin ang tono ng bosses nya.Ang hirap nyang kontrolin.




"Ayoko lang naman ng away kaya ko sya sinusunod".Anytime tutulo na naman ang luha ko.Eto na nga bang sinasabi ko eh.Ang hindi sya pumayag.pero kahit di ko naman sabihin.mararamdaman rin nya.Mas mainam nang naging honest ako hangga't maaga pa.


"Fuck!Zenn,Ako yung matalik mong kaibigan!,Yung pinagkakatiwalaan mo!yung handang makinig at tumulong sayo! Kulang pa ba lahat ng yon,Lahat ng ginagawa ko para sayo para tratuhin mo ako ng ganito?Ganon mo ba sya kamahal hah!!".Naiinis ako sa sarili ko.Nang dahil sakin,umiiyak sya,Nang dahil sakin.Nasasaktan sya ng ganito.
"Sabagay ,Anong laban ko,Kaibigan mo lang ako".









Slave Of Love(BOOK1&2 ) [COMPLETED]Where stories live. Discover now