Slave Of Love(BOOK1&2 ) [COMPLETED]

Chapter 83: Unexpected Encounter

Cazenn's Pov.

"Wala lang man ba kayong balak na tulungan ako?Hayst!Mukha bang kaya ko to lahat?huh?".

I ended the call.Na hi-high blood na ako sa kanila.Seryoso?Ako lang lahat mag-uuwi ng sandamak-mak na files dito sa opisina?.

Kung bakit ba kasi hindi ko namalayan na holiday ngayon?At sayang lang ang effort kong gumising ng maaga para lang pumasok dito sa opisina gayong yung mga ka office mate ko nag wawalwal at iniwan ang  gabundok na files sakin.

Pabagsak akong  umupo sa swivil chair at pinagmasdan ang nakapatong na mga papeles sa table ko."Anong gagawin ko sa inyo ngayon?"

I sighed deeply.Kung hindi ko to iuuwi lahat.Aabutan pa ito dito ng mga businessman na pupunta bukas.Tiyak kong ako ang mananagot rito.Kaya.No choice!.Kailangan ko na itong buhatin lahat sa kotse ko para maiuwi ko na ng maaga dahil mamaya traffic na.

Iniligpit ko muna ang mga gamit ko.At pagkatapos non ay inisa-isa kong pagpatung-patungin ang mga papeles na to.

" Isa kayong malaking problema!Alam nyo ba yon?".

Maya-maya pa ay nag ring ang phone ko."Sino ba ito?".Rumihistro sa screen ng phone ko ang pangalan nya.

Hindi ko alam sa sarili ko.Pero sa twing nakikita ko sya at nakakausap.Bumabalik ang takot sakin.Ayoko lang iparamdam sa kanya na hindi pa ako nakaka-moveon sa nangyari yesterday.

"K-kennie,Napatawag ka".
Aniko sa kabilang linya.

Ilang minuto pa ang nakalipas bago sya tuluyang nagsalita."I-I told you its holiday,bakit ka pa pumasok?".May panunumbat nyang sambit.

Naabutan nya siguro na wala ako sa bahay,at wala rin yung kotse ko."Ah,Hindi ko kasi namalayan na holiday pala ngayon,Pauwi na rin naman ako".Kailangan ko lang talagang mabuhat lahat  ng files na 'to sa kotse ko para makauwi na ako.Hayst!

"Ok,I'll wait for you on breakfast"

Then I ended the call.Muli kong ibinaling ang tingin ko sa bubuhatin ko.Kaya mo yan!.

At sinimulan ko na nga.Halos hindi ko makita ang daan.Sa laki ng sakop ng buhat-buhat ko.Gegewang-gewang rin ako sa paglakad.Gosh!Ang bigat ah! Mukhang ayos lang naman  'to dahil wala namang taong makakakita sakin.At wala rin akong makakabunggo.Para akong lasing sa ginagawa kong 'to."Aya!aya!ayah!".Kinakabahan ako dahil bigla nalang pumaling ang ayos nito.Kaya napilitan akong ibaba ito saglit para ayusin.At para banat-banatin ang masasakit kong buto."Naku!Kung hindi lang talaga kailanga,hindi kita para buhatin".Hinaing ko.

Nang makasakay na ako sa elevator ay muli ko itong binuhat.Gaya ng kanina mukha na naman akong lasing.

And the elevator is now open.Another buhat ulit.Konting tiis nalang malapit na ako sa exit.

Nakakiling na rin ang mukha ko.Pero hindi ko talaga makita ng maayos yung dinadaanan ko.Hanggang nakita ko nalang na nasa sahig na lahat ng dala ko.At---at may nabangga pala ako.

"Naku!Pasensya na po,Hindi ko sinasadya".Nakayuko pa rin ako at hindi tinitignan ang mukha ng nakabangga ko.Baka hindi ko magustuhan ang pagka-frustrated nya sakin dahil sa ginawa ko.