Chapter 73: Emotion

206 5 0
                                    

Thyler's Pov.

Ako yung tipo ng tao na hindi gugustuhin maapakan ang pagkatao.Ayoko ng mga regrets at failure sa buhay ko.Gusto ko palagi ang lahat ay perpekto.Pero bakit yung sarili ko,hindi ko masabing okay na nga ako?Dahil ang totoo,nasasaktan  pa rin ako.God knows how I loved zenn.Mahal ko siya ng higit pa sa buhay ko.Pero bakit hindi ko maibaba yung pride ko.Hindi ko magawang humingi ng sorry sa kanya?How asshole Am I?.



Kailan ba ako magkakaroon ng lakas ng loob,para sabihing 'sorry mahal pa kita ng sobra'.







I was in my way right now.May nakita akong isang ale na magtatangka nang tumawid.But she can't do,because of her big bags and other things.Pababa na sana ako ng sasakyan ko.Pero may nakita ang mga mata ko na hindi ko aakalaing makakakuha ng atensyon  ko.










Hindi ko tinuloy ang pagbaba.Bagkus ay muli akong umayos sa loob ng kotse ko ng upo.Gusto ko pa sana tulungan yung matanda,Pero sya na yung tumulong dito.No'n ko lang napagtanto,Nasa tapat pala ako ng C.U.Pinilit kong hindi sila pansinin pero hindi ko kaya.Yung mata ko kusang tumitingin sa kanilang dalawa.
Hindi ko mapigilan ang pagkuyom ng kamao ko.

Masaya ka naman pala kahit wala ako.

Its hurt.

Its realy hurt..

Kasama  ng matamis nyang ngiti.May hawak syang donut sa kanang kamay at habang yung isang kamay naman ay sa isang stem ng bulaklak.Nakaharang ang kotse ni kennie kaya hindi ko magawang makita yung hawak nya sa loob ng kotse.Nung naitawid ni zenn yung matanda,Bumalik muli sya sa dereksyon nila kanina.At don,kinuha ni kennie yung nasa loob ng kotse nya.Sa bandang backseat.







Halos magdikit ang mga kilay ko sa inis.Fuck. Inalabas nya  ang isang napakaling boquet ng tulip flower.Tsk ,Is he courting her?.Bakit naman mag-aatubili ang isang lalaki na magbigay ng ganyan karaming flowers sa babae kung hindi naman nya ito gusto?.Maybe Im right on my thoughts!.Habang pinagmamasdan ko silang masaya,Nasasaktan ako.Yung kirot na paulit-ulit sumasaksak sakin.Mistulang may kamandag na hindi mawala sa katawan ko.





Naalimpungatan ako nang may bumusina ng malakas mula sa likuran ko.Nakakaabala na pala ako ng daloy ng sasakyan dahil nakahinto ako dito.Mabilis kong pinahid ang mga luha na nagbabadyang  pumatak mula  sa mata ko.

"Hoy!Hindi lang ikaw ang may sasakyan dito!,Pwede bang umalis ka dyan!?".

I see  on my sidemirror that there was a man inside the car that almost angier because of I did.




Pinaandar ko na ang kotse ko.At nakita ko na unti-unti na ring sumakay si cazenn sa kotse ni kennie.Siguro nga,hindi mo ako deserve.


Papunta ako ngayon sa bahay.Nakareceive kasi ako ng text mula kay manang na may emergency kaya mabilis akong pumunta  para alamin iyon.Ilang araw na rin akong hindi pumapasok sa school.Ayoko lang na makita sya,Sila ng magkasama.Bilang lalaki,hindi mo maiaalis sakin na matakot.Matakot na mawala ang minamahal mo.Pero mukhang yung tadhana ,Yon ang magiging kalaban ko sa takot.Mukhang tadhana pa ang magiging dahilan ng lahat.




Yung pagmamahal ko sayo,hindi masusukat ng salitang  'mahal 'patawad' Dahil yung pagmamahal ko higit pa sa salitang 'tayo' ,Dahil mamahalin kita kahit mamatay pa ako, buong buhay ko ibibigay ko sayo,Malaman mo lang na sayo pa lang kuntento na ako.





Hindi ko kaagad nakita sa kusina si manang kaya tumungo na ako sa main area ng mansyon.At isang kalokohan ang naabutan ko doon.Fuck!.Bakit ganito?.



Slave Of Love(BOOK1&2 ) [COMPLETED]Where stories live. Discover now