Slave Of Love(BOOK1&2 ) [COMPLETED]

Chapter 72:Value of friendship

Thyler's Pov.

My head is still ache.That wine!.
May hang-over pa yata ako.Medyo masasakit rin ang katawan ko.When I awake,Andito na ako sa bahay.Hindi ko na maalala kung paano ako nakarating dito.Huli kong natatandaan ay nagkasakitan kami ni yuan at nagpakalasing ako hanggang mawalan ng malay.

Bumaba ako ng hagdan mula sa kwarto ko at tumungo rito sa dining area.Nagulat ako nang makita ang di-inaasahang tao."Mommy?" Anong ginagawa nya dito?Hindi ba't matagal pa ang uwi nya galing states?."Whats bring you here?
Is there?" I ask coldly.

Ginalaw nya ang pagkain sa plato.At tinusok-tusok ito habang unti-unting tinatapunan ako ng tingin.Makahulugang tingin.

Weird!.

"Kailangan natin mag-usap,But It seems that your still shock,So eat first before we talk ".Hindi na ako nagsayang ng oras.Lumapit ako at umupo.Im starving .Puro alak lang kasi ang laman ng tiyan ko in the last whole night."Late kana nakauwi kagabi,kung hindi pa tumawag dito si yuan,hindi pa namin malalaman na lasing na lasing ka na pala,Whats your reasonable problem to drink much like that?At yang mukha mo?Napaano yan?Nakipagbasag-ulo ka ba?".May pag-aalalang saad nito.

Sinuri pa  nya mabuti ang mukha ko.At tinignan ang pasa rito.Pero mabilis ko iyon iniwas.

Bigla akong nakaramdam ng kirot sa puso nang maalala ang mga nagawa ko kagabi.Pero isang bagay ang ipinagtaka ko.Kumunot ang noo ko.
"T-tinawagan ka ni yuan kagabi?".Hindi ko makapaniwalang tanong.Bakit naman nya gagawin yon?Diba galit sya sakin.

Diba,Wala syang pakialam sa akin?.

Tumango siya "Yes,Tinawagan nya ako para ipasundo ka,He told me that you're drunk too much at nagwawala ka sa bar,Hindi ka naman daw nya mahatid dahil nasira yung kotse nya,You know what son,Your friends are realy concern about you!".Puno ng pagtataka ang utak ko sa mga nangyari.Kung ganon.Nagsinungalin sya,Bakit?Dahil ayaw nya akong mapahamak?,gayong lasing ako?Tsk.
But when I saw his face that night,Yun ang mukha ng walang pakialam.Mukha na hindi gagawa ng mabuti.

Biglang sumakit ang ulo ko.

Napahawak nalang ako sa ulo ko at nabitawan ang hawak kong tinidor.Bakit ko ba nasabi ang mga ganong bagay sa kanila?Pero hanggang kailan ako magtitiis ng ganito?Hanggang kailan ko panghahawakan ang ego ko?Kailan?.

Kung hindi lang kasi lapit ng lapit ang kennie na yon sa kanya,Wala sana kaming problema.Nagsimula lang naman to lahat ng dumating sya sa buhay ni cazenn.At sinira ang magandang relasyon namin.

"Are you okay?"

Tumayo na ako kahit hindi ko pa nauubos ang pagkain ko.

"Nawalan na ako ng gana,"

"No!Just seat here! At sabihin mo  kung bakit may pasa ka?San nanggaling yan?Sino ang gumawa sayo n'yan".May awtoridad  na anito.

As if youre concern.

"Wala ito,May nakainitan  lang ako".simpleng tugon ko.Habang nakaiwas ng tingin.

"Bakit naman kasi iinom-inom ka,pagkatapos makikipag-away ka?".May tono sa pananalita nito.

"Hindi ako yung nagsimula,nangatuwiran lang ako,Masama bang ipagtanggol ang sarili ko?Masama bang panigan ko ang pinaniniwalaan ko?Masama bang masaktan?Masama bang magmahal?". Pagtatanggol ko sa sarili ko.Pero yung boses ko parang ayaw nang makisama at unti-unti nang gumagarargar.At  biglang narealize  ko ang lahat."But I think that was wrong,Nagkamali ako sa inasal ko".