who? : beginning ✔

Special Chapter (05)

"Chagi.. Dah dah lah tu merajuk... Nanti beruk rampas isteri oppa ni mcm mne??"

"Biarlah lah beruk rampas pun. Saya lagi  rela duduk dengan beruk daripada duduk dengan awak. Humph.."

"Alahm. Chagi jangan lah macam ni. Nanti oppa x de kawan. Kalau chagi tak ada nanti oppa rindu."

"Tak payah lah nak acah rindu sangat."

"Jiwon..dah dah lah tu."

Aku dah give up tahu tak. Asyik merajuk je.. Perangai dia hummm makin jadi jadi.

"Ok fine. Oppa dah give up. Oppa malas nak pujuk dah. Kalau oppa pujuk pun ego awak masih tinggi tak guna juga. Lepas ni jangan nak kata saya tak pujuk awak bila merajuk faham?"

Aku terus masuk bilik. Tetiba pintu bilik aku diketuk. Ingatkan Jiwon rupanya Jihyung.

"Appa, boleh tak ajar Jihyung mewarna?"

"Pergilah suruh eomma." kata aku dingin.

"Tapi.. Eomma suruh appa yang ajar."

"Ish! Lain kali je lah.. Appa serabut lah! Dengan eomma lagi! Dengan Jihyung lagi. Kerja lagi. Semua appa kena hadap tahu tak?! Dah. Keluar!"

Aku tinggi kan suara. Jihyung dah mengalirkan air mata nya. Aku hempaskan badan dikatil.

"Awak. Kalau yer pun serabut tk payah lah marah Jihyung. Dia tak salah. Kalau awak tak mampu kawal perasaan awak, tinggal saya dengan anak saya."

Nampk nya anak aku ni mengadu.

"No. Saya takkan lepaskan awak. Walau macam mna pun awak tetap isteri saya."

"Saya dah tak tahan lah dengan awak. Ni masalah kita. Masalah awak, masalah saya. Jangan lah libatkan anak anak. Kesian Jihyung dan Rieun. Patutnya diaorg perlu kan kasih sayang seorg appa awak tahu tak?"

"Kalau awak tak buat perangai tak ada saya nak melenting macam ni. Kalau awak kahwin lain pun dah tentu suami awak tahan dengan perangai awak ni. Ego. Selfish."

PAAKKK! Satu tamparan mengenai pipi ku. Aku memandang muka Jiwon. Air matanya mengalir.

"Fine kalau awak rasa saya ni selfish dan ego awak boleh lepaskan saya. Saya nak duduk rumah eomma."

"Saya tak izinkan awak pergi rumah eomma. Tidak sama sekali."

Jiwon tetap dengil. Dia terus kemas barang nya.

"Awak kena ingat. Awak tak boleh ingkar arahan semua awak. Awak dah janji dengan eomma pasal benda tu kan. Sekarang ni awak nak langgar?"

"Sebab saya tak tahan."

"Saya pun tak tahan. Tapi saya sabar. Dengan perangai kuat merajuk awak. Saya dah jemu tahu. Tapi disebabkan sayang saya pada awak dan juga anak kita saya tak sanggup kehilangan awak. Tolong lah."

Jiwon menangis tersesak esak. Aku memegang bahunya.

"Jiwon dengar sini. Oppa sayang kan Jiwon. Oppa cuma stres dengan semua ni. Oppa masih cintakan Jiwon macam dulu."

"tapi perangai tak macam dulu. Awak dah berubah sejak kita ada Jihyung. Awak tak suka ke ada anak?"

"Jiwon, saya suka. Tapi..."

"Tapi apa?"

"Saya cuma serabut faham?"

Jiwon masih lagi menangis. Tak boleh jadi ni.

"Chagi please."

Dia hanya mengangguk dan terus memelukku.

"Tapi boleh tak saya nak tinggal rumah eomma dalam 2 hari ni. Saya ada hal dekat sana, jadi saya.malas nak cari hotel so saya ingat nak stay rumah eomma lagi jimat."

"Haish..nanti oppa rindu macam mana?"

"kalau rindu datang lah rumah eomma kan senang."

"oklah. Asalkan tak ada orang merajuk ok."

Aku mengeluarkan pinky promise. Dia menyambut.

"macam ni lah baru wife oppa. Tak merajuk."

"tapi saya nak awak pergi ajar Jihyung mewarna sekarang."

"alah....."

"no alah alah. Kang saya merajuk baru tahu."

Aku dengan lemahnya masuk ke bilik Jihyung dan ajar si comel ni mewarna.

Kuat merajuk lah pulak wife si jihoon ni. Sapa kat sini kuat merajuk pi lah kahwin dengan jihoon. K, merapu. Byeeeee... :)