Bądź przy mnie

Rozdział 16

James

Próbowałem się do niej dodzwonić. Ale bez skutku. Pojechałem nawet do jej domu. Może ojciec coś jej zrobił. 

Boże sam już nie wiem. Zacząłem szaleć z niepokoju. 

Rozmawiałem z jej koleżankami.

-Zostaw ją w spokoju.- powiedziała Olivia.

-To nie ja. Nie mógłbym jej skrzywdzić.

- Tak na pewno.- prychnęła Megan a Olivia wyszła.

-Słucham ?- odwróciłem się do niej twarzą.

-Nic po prostu nie jest ciebie warta.- podeszła do mnie za blisko- Zobacz... co ona ma takiego że tak za nią latasz. Co ? Lepiej zobacz co cię omija.- zaczęła gładzić moja twarz- Nieziemsko przystojny chłopak będzie latał za jakąś niemotą, która użala się nad sobą.

-Co ty pieprzysz. Przecież to twoja przyjaciółka.- powiedziałem zdziwiony jej zachowaniem.

-No i co z tego, popatrz lepiej co ona z ciebie zrobiła co ? Zapomnij lepiej o niej i pomyśl o nas, jaka piękna byłaby z nas para co ?- powiedziała z dziwnym uśmiechem.

-Chyba cię posrało.- powiedziałem oburzony.

-Mnie, lepiej niech jej tatulek wreszcie ją skatuje i będzie święty spokój.- skrzyżowała ręce na klatce piersiowej.

-Ty jesteś chora z nienawiści. Jak możesz swojej koleżance życzyć coś takiego.

-Mogę wszystko nawet coś takiego jak ten filmik.

-Co ???- powiedziałem zdziwiony- To twoja sprawka ?

-Tak !!!- krzyknęła- Żeby ona uważała że to ty i cię zostawiłam.

-Ty na prawdę jesteś chora.

-Nie chora tylko zrobiłam coś żebyś wreszcie zobaczył kogoś innego a nie ją.

-I tu się mylisz. Jeśli ona nie chce mnie widzieć ja i tak jej nie zostawię.

-Co ???- powiedział zdziwiona.

- Bo ją KOCHAM i nie pozwolę jej skrzywdzić rozumiesz.

-Jeszcze tego pożałujesz.- powiedział wkurzona i odeszła.

Próbowałem na różne sposoby ją znaleźć ale nie odbiera i w domu jej nie ma. Pomyślałem że może będzie na dzisiejszych wyścigach. Przecież mówiła że je kocha.

Dojechałem na miejsce. Na szczęście była tam. Stała oparta o samochód. Boże ona miał na głowie opatrunek. Podszedłem do niej.

-Shana ?

-Co ty tu robisz ?-zapytała przestraszona.

-Posłuchaj...

-Nic do mniej nie mów. Nie mam zamiaru cię słuchać.- przerwała mi. Złapałem ją w objęcia i delikatnie pocałowałem w usta.

-Shana nie mógłbym cię skrzywdzić- zdziwiona dziewczyna patrzyła mi w oczy a jej zaczęły się szklić- Po tym co mi powiedziałaś, postanowiłem że będę cię chronić i nic mnie w tym nie przeszkodzi- zaczęła płakać- A po za tym to zrobiła Megan.

-Co ?- zdziwiła się- Dlaczego ?

-Jest chora. Powiedziała że mnie kocha i wstawiła ten filmik żebyś mnie znienawidziła.

-Ona od pewnego czasu dziwnie się zachowywała.- spuściła wzrok- Przeprasza.

 - Jak mogłaś pomyśleć że to ja zrobiłem. Przecież powiedziałem że możesz mi ufać a po za tym ja tobie też zaufałem. Opowiedziałem ci o sobie i o mamie.

-Tak wiem przepraszam- znowu zaczęła płakać- Nie wiem dlaczego, Megan od razu cię oskarżyła dlaczego....

-Spokojnie perełko- zaczerwieniła się jak na nią tak powiedziałem- nie wiń się to nie twoja wina to ja powinienem powinienem odczytaj jej intencje. To ja przepraszam- przytuliłem ją. Chwile milczeliśmy- Co ci się stało ?- dotknąłem opatrunku na jej głowie.

-To nic.

-Nie prawda. To ON.

-Tak.- powiedziała cicho.

- Ale powiedz co się stało ? Szukałem cię, dzwoniłem byłem nawet u ciebie w domu ale nikogo nie było.- ona opowiedziała o tym że jej matka zobaczyła jak on ją popchnął, o szpitalu i przeprowadzce.- Ciesze się że nic ci nie jest.

-Ale dlaczego Megan to zrobiła ?

-Nie zamartwiaj się perełko już po wszystkim.

-Osoby które się ścigają zapraszam na start- powiedziała jakaś osoba.

-Muszę iść.

-Powodzenia skarbie.- pocałowałem ją w czoło.

Zaczął się wyścig. Podszedłem do Lukasa. Zaczęliśmy rozmawiać, al w pewnym momencie usłyszeliśmy huk i ogień. Wszyscy pobiegliśmy w tym kierunku. Jeden z samochodów uderzył z skały. A najgorsze że tym jednym samochodem był..... samochód Shany.

Pobiegłem do niej i sprawdziłem puls...... był...  niewyczuwalny.....