unloyal ╱ lee know

065 | narration

third person
perspective

Hindi makapaniwala si Jisung sa nasaksihan niya sa balita.

Ang babaeng ginantihan niya, ay nakahandusay sa semento ng pinangyarihang aksidente. Puno ng mga dugo sa buong katawan niya.

Humikbi si Jisung, walang luhang lumalabas sa mata niya. Nakatitig lang siya sa screen ng tv. Nakumpirma na ng balita na ang ate niya ang kasama sa mga nasawi sa aksidente.

"Ate..." doon na siya lumuhod at nagsimulang tumulo ang luha niya. Hindi niya inaasahan ang masamang balitang ito. Ang inaasahan niya lang ay ang pagiging matagumpay ng plano niya sa paghihiwalay nila ni Minho.

Pinatay niya ang tv nila at walang-alinlangan na nag-para ng taxi para puntahan siya sa ospital.

Pagkarating niya ng ospital, hindi niya mapigilang mapaluha nang tuluyan. Nandoon lahat ng kaibigan ni Gia na sila Riyu, Brin, Kris at Jin, si Minho, Hyunjin at iba pang kaibigan ni Jisung.

Iniisip niya na kasalanan niya ang lahat, kung hindi lang niya pinapunta si Gia sa bar, hindi sana mangyayari sa kaniya 'to.

"Sorry...H-hindi ko sinasadya..." napaupo si Jisung sa bleacher at doon na bumuhos ang lahat ng luha niya.

"Huy bakit ka nagso-sorry?" tanong ni Hyunjin.

Lumapit sa kaniya si Riyu.

"Diba tama kami? Ikaw si Aria?" ngumiti si Riyu, pero pilit lang.

Hindi nakasagot ang lalaki.

"Bakit ka ba nagpanggap? Ano ba talagang pakay mo kay Ate Gia?!" galit na ang tono ng boses ni Riyu at akmang sisipain sana ang lalaki. Inawat naman siya nila Brin.

"Sorry..." tanging nasambit lamang ni Jisung. Hindi siya makatingin nang diretso kay Riyu.

Mayamaya ay nagising si Minho dahil medyo inaantok pa ito kanina kaya nakatulog siya.

"Where's my Gia? B-bakit nandito tayo sa ospital?" natatarantang tanong ng binata. He looked like a worm, na nilagyan ng asin.

"Minho, huwag ka sanang magagalit..."  said Brin.

"Magagalit saan?! Anong ginagawa natin dito?!" halos pasigaw na sigaw ni Minho. Brin cleared her throat before saying the truth 'bout Gia's death.

"Patay na si Ate Gia," nalulungkot na sabi ni Brin. Minho suddenly stopped  at the moment. Mukhang hindi pa niya matanggap na wala na ang girlfriend niya.

"Ano? Naglolokohan ba tayo dito? I know she's not dead yet, kaya ilabas niyo na siya. I need her, damn it!" nagulat ang lahat sa pagmumura ng binata.

"Minho hyung, totoo ang sinabi ni Brin. Patay na si Gia." pag-clarify ni Felix. Nagulat ang lahat nang suntukin ni Minho ang pader dahilan upang magdugo ang buong kamao niya.

"B-Bakit? Bakit siya pa? Bakit?!" sinusuntok pa rin niya ang pader sa bawat pagsalita at pagtatanong ng "bakit?"

"Pre, tigilan mo na 'yan. Guguho yung  building." pagbiro ni Hyunjin.

"Oy Hyunjin, huwag ka ngang magbiro d'yan, konting respeto naman," saway ni Woojin. Hyunjin apologized.

Inawat na ng ibang members ng Stray Kids ang nagwawalang si Minho.

"Why is this so unfair? Bakit kasi hindi na lang si Aria yung namatay?! Why did You take her life immediately, God?" napasalampak siya sa sahig habang umiiyak. Kinompronta siya ng mga kaibigan niya, except si Jisung who's far away from them.

Pumunta si Jisung sa harap si Minho at lumuhod ito.

"Kasalanan ko...I'm sorry..."

Minho looked at him with a dark expression. Alam na niya kung bakit siya nagso-sorry. Alam na niya na iisa lang sila ni Aria.

"Ayan, nakaganti ka na. You win. She's already dead," akmang tatayo na sana mula sa pagkakasalampak ang lalaki nang hilahin siya ni Jisung sa laylayan ng damit niya.

"Hindi ko sinasadya. Hindi ko ginusto na mamatay siya..." yumuko si Jisung at nagsimula na namang tumulo ang luha niya.

"Sana sa una pa lang, sinabi mo na. Hindi yung panahong wala na siya, saka mo pa lang sasabihin." cold na sabi ni Minho at tumayo na. Saktong nakasalubong niya ang doktor at sinabihan na silang pwede nang puntahan ang labi ni Gia.

When they arrived, hindi nila mapigilan ang luha nila, lalo na ang lalaking naging dahilan ng pag-iibigan nilang dalawa.

"I hope that this song’s lyrics will reach your ears.
I hope these lyrics won ‘t flow away and stay by you..."

Minho sang while he's holding her hand.

Ngumiti lang siya. Naalala niya 'yong panahong habang buhay pa ang babaeng mahal niya, sinasabi niya rito kung gaano niya pinahahalagahan nang husto ang babaeng naging dahilan kung bakit siya nagbago mula sa pagiging playboy hanggang sa nagtino siya.

"Hope you rest well, my Gia. love from your unloyal boyfriend, Lee Minho."

[end]