Andere Wereld

2. (deel 2)

Mijn excuses als sommige het tweede deel van hoofdstuk 1 niet kunnen vinden(als ze de oude versie nog gewend zijn) heb geplakt en gekopieerd. Op de pc geen probleem daar staat alles samen, op m'n Ipod lukt dat niet helemaal en is dat deel foetsie-_- (dus voor degene die het ook op wat anders lezen naast de pc, sorry)

2. (deel 2)

 'Ehm, waar gaan we eigenlijk naartoe?', 'eerst moeten we uit dit gebied komen want hier lopen anderen rond waar wij niet op zitten te wachten'. 'Elfen met slechte bedoelingen?', 'inderdaad ja', 'mag ik vragen wat er precies is dan of mag je dat niet zeggen tegen ons'. Ze draaide zich half om 'oh mag wel, zolang je er maar niet over begint tegen Edan' zei ze met een knipoog.

'Juist ja ik snap het', 'het gaat over een grote goed georganiseerde groep die her en der elfen meenemen, bijvoorbeeld elfen die een boodschap buiten het dorp moeten doen of een verkenner. In ieder geval pakken ze een elf die er op z'n eentje uit gaat en dus niet zo snel gemist word aangezien ze meestal iets doen wat je niet binnen 1 dag gedaan hebt. Eerst viel het niet op, soms vertrekt er wel eens een elf zonder wat te zeggen, meestal om zich ergens in een ander dorp te vestigen. Maar de laatste tijd zijn er in ons dorp een aantal vermist geraakt waaronder één belangrijk iemand. Dus zijn er een aantal groepen erop uit gestuurd om op onderzoek te gaan en uiteraard om weer terug te keren met de vermiste elfen'.

'Is dat alleen bij jullie of ook bij andere dorpen dan', 'ook bij andere maar aangezien onze dorpen nogal ver uit elkaar liggen krijgen we dat niet altijd te horen of soms veels te laat'. 'Is er al eens een elf teruggekeerd dan?', 'nee geen enkele, dus ik hoop niet dat ze de elfen doden maar gebruiken ergens voor, dan kunnen we ze in ieder geval nog bevrijden'.

Daarna werden de onderwerpen gelukkig iets luchtiger, zoals school bijvoorbeeld, hoeveel die verschilde met die van ons. Onze families, dat bleef gewoon hetzelfde maar het was leuk om te horen dat ze nog een klein broertje had waar ze zich soms enorm aan kan irriteren.

Huizen schenen ook anders te zijn, heel statig, en de grootte hing er vanaf van hoe rijk je was. Ze had het over mooie hout versierde deuren en meubels die met de hand gemaakt moesten worden. Het kwam er in ieder geval op neer dat veel met de hand gemaakt werd en dat ze elkaar eigenlijk jaloers probeerde te maken door zo mooi mogelijk dingen te bewerken.

De tijd ging best snel zo en ik begon me een beetje zorgen te maken over het feit dat we nog steeds bij hun achterop zaten en niet terug konden.

'Wanneer mogen we eigenlijk terug? straks moeten ze het onze ouders vertellen dat we nog niet terug zijn en ik geloof niet dat dat erg prettig gaat worden, voor beide'. 'Sorry Samantha ik moet je het antwoord schuldig blijven, Edan gaat daarover'.

Alina reed naar voren en ging naast Edan en Maarre rijden. 'Hé Maarre, alles goed  hiero?', 'ja hoor prima, erg gezellig' zei ze met een grote glimlach, ik moest lachen, ze zat erbij alsof ze in de zevende hemel was beland. Armen om Edan heen en met een grote glimlach van hier tot aan Timboektoe.

'Samantha wilt graag weten wanneer ze terug kunnen naar hun school' Edan keek strak naar voren 'ze zullen binnenkort afgezet worden in hun eigen omgeving'. Maarre keek me aan en sprak zonder geluid 'wat zeggen ze?', 'later' zei ik geluidloos terug.

'Eerst gaan we wat eten', 'wat doen we met hun? zij kunnen moeilijk van ons eten eten', 'hoezo?' Edan keek me even snel aan en daarna Alina 'dat legt Alina wel uit'. Hij trok aan de teugels zodat zijn paard omdraaide en hij het kon vertellen aan de rest van de groep wat we gingen doen.

'Soms is het verstandiger om te wachten met vragen stellen, vooral aangezien je onze taal kan verstaan. Als je ooit weer eens met elfen te maken krijgt zullen niet alle gesprekken voor jou oren bestemd zijn Samantha' en met dat gezegd steeg ze af.