Andere Wereld

4.

Even een hoofdstuk tussendoor, het zal ook niet zo groot zijn. Had de rest al klaar inclusief hoofdstuk 5 maar het kwam niet helemaal uit of er ontbrak info die ik later nodig had. Dus moest ik er even iets tussen verzinnen;)

4.

Het is nu een goed drie maanden geleden dat we weer terug zijn. Iedereen was enorm blij toen we uiteindelijk terug waren. Het was als ik het me goed herinner vijf uur toen we op het terrein kwamen van de universiteit. Grote chaos, het bleek dat ze op het punt stonden om de politie en ouders te bellen.

Iedereen die al eerder terug waren gekeerd kregen de opdracht om ons te zoeken in de omgeving van de universiteit. Later bleek dat de ouderejaars ons veels te ver hadden gebracht dus die kregen een flinke waarschuwing.

‘Samantha, wacht even!’ Maarre kwam er aan gehobbeld met een boek in haar hand en haar tas op haar rug. ‘Richting Joey’s huis?’ vroeg ze hijgend toen ze bij mij kwam ‘jep, ga je mee, de anderen zijn er ook’ zei ik.

Door dit avontuur was ons clubje niet kapot te krijgen, we waren totaal verschillend, de ene hoorde een beetje bij de slimmeriken van de hele uni, de andere bij de populaire. Ondanks dat gingen we toch met elkaar om.

De leiding van de uni wilde weten waarom het zo lang duurde, dus hebben we onderweg maar bedacht om gewoon te zeggen dat we heel erg verdwaald waren, we zouden anders toch voor gek verklaard worden. Als het nodig was zouden we het onze ouders wel vertellen.

Wat ik uiteindelijk ook maar gedaan heb, ik kon het niet langer voor me houden en bovendien zagen m’n ouders dat ik er toch iets anders van was terug gekomen. Zelf zou ik niet weten hoe maar toch, ouders zien dat blijkbaar.

M’n broertje verklaarde me eerst voor gek toen ik het vertelde maar toen ik uiteindelijk m’n ketting liet zien, geloofde hij me misschien een klein beetje. Toen ik Maarre uitnodigde om langs te komen, vertelde ook zei van ons avontuur en toen zag iedereen toch wel in dat het waar was. Waarom zouden anders twee meiden bijna hetzelfde vertellen over iets wat zelf lastig te verzinnen is, inclusief alle kleine details erbij enzovoorts.

‘Wat gaan we daar eigenlijk doen als ik vragen mag?’ vroeg Maarre ‘beetje hangen, beetje huiswerk maken, niet veel eigenlijk’. ‘Hoe zit dat nou tussen jou en Joey?’ zei ze met een knipoog ‘niet veel eigenlijk, hij is knap maar daar blijft het ook bij’.

’Verder niks?, je had toch gezoend met hem op het feest van Nikki’. ‘Grote fout, nou denkt hij dat ik hem wel ziet zitten, wat niet zo is. Ja oké hij is goed in zoenen maar ik voel niks voor hem, klaar’.

‘Oké’ zei ze en ze haalde haar schouders op. We waren bij de fietsenrekken aangekomen. ‘Eeh moeten we op die barrel van jou?’ vroeg Maarre ‘hé het is dat of een uur lopen, zeg het maar’.

Na een half uur gefietst te hebben kwamen we aan bij het huis van Joey. Joey deed open met een grote grijns ‘hé Sam, je hebt Maarre meegebracht, gezellig, kom binnen’.

Hij liet ons binnen en we deden onze jassen uit, toen ik me omdraaide zag ik nog net dat Joey mij aan het bekijken was. Zoveel bijzonders had ik nou ook weer niet aan. Gewone skinny jeans met een zwart strak truitje dat een v-hals had, ik zuchtte en liep naar binnen met Maarre en Joey achter me aan.

Er werd gefloten ‘ziet er weer goed uit dames’ zei Sander en hij gaf een knipoog, ik draaide me om, ik geloof niet dat Maarre die gezien had. Geweldig, last van hormonen jongens? dacht ik.

'Oké, wat gaan we doen' vroeg Maarre terwijl ze in haar handen wreef, klaar om wat te gaan doen. 'Ehm.. filmpje kijken?' vroeg Joey. 'Prima, maar eerst even dit, kan iemand mij helpen met een opstel voor Engels?' vroeg Maarre.

Nadat Sander Maarre geholpen had en de rest wat wat tips hadden gegeven, gingen we een film kijken. Eentje die ik niet erg vond, The Avengers. Wat actie, daar had ik wel zin in, Maarre niet echt, die zat er bij als een zuurpruim.

'Ach kom op kleintje, niet zo mokken' zei Remon, Maarre keek chagrijnig omhoog, Remon was twee koppen groter als wat zij was. Soms wel geinig om te zien maar Maarre vond het verschrikkelijk.

Ik zat in het hoekje van de bank toen Joey naast me plofte, hij keek me lachend aan. Halverwege de film deed ie iets wat ik zag aankomen zodra hij naast mij ging zitten.

Toen ik even schrok voelde ik een arm om me heen, ik keek Joey vanuit m'n ooghoeken aan en zag dat hij naar mij keek. Waag het om meer te doen kerel dacht ik.

Na een tijd was de film afgelopen en werd het tijd om naar huis te gaan, niet iederen woonde dichtbij dus die hadden nog een reis voor de boeg.

Na een uur gereisd te hebben met de bus kwam ik thuis, huiswerk klaar en al, dat is dan weer een voordeel als het reizen zo lang duurt.

Shadow onze husky van anderhalf jaar kwam me vrolijk kwispelend tegemoet. Ik gaf hem een aai over de bol en liep de woonkamer in. Daar trof ik op de bank m'n moeder aan die Dr. Phil aan het kijken was en m'n vader op de stoel met een krant in z'n  hand.

Waar is Rick dan, alsof hij me gehoord had, ik hoorde keihard muziek van boven komen. 'Juist' zei ik 'laat maar' en ging naast m'n moeder zitten.

De tijd vloog voorbij en voordat ik het wist moest ik Shadow uitlaten voordat we naar bed gingen. De volgende dag was het gewoon weer school net zoals de dag daarna en daarna en de eerst volgende vakantie was de herfstvakantie, en dat duurde nog wel even.

Ik keek naar boven en zag een volle maan, er kwam een kleine glimlach op m'n gezicht omdat er even een gedachte te binnen schoot. Bos, ontgroening, een groepje van zes met poncho's aan, wat een tijd was dat.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wauw, dit is zeker m'n minste tot nu toe, maar zoals ik al bovenaan zei, moest er even iets tussen verzinnen anders kwam ik niet uit met m'n verhaal zoals ik het in m'n hoofd heb.

Laat iets horen en dan zal ik zo snel mogelijk hoofdstuk 5 erbij zetten, daarna zal het lastiger worden want begin volgende week met een nieuwe opleiding. Maar ik zal zeker m'n best doen, heb toch een busrit van een uur, tijd zat om vanalles te doen;)