Andere Wereld

14.

14.

De volgende dag kwam er iemand kijken bij Faolan, later kwam er nog een tweede elf en gingen ze met hem aan de slag. Het zag er niet al te lekker uit wat ze deden bij hem en bepaald zachtzinnig met hem omgaan deden ze ook niet. Hij moest zich dan maar even door de pijn heen zetten.

Als ze het nu beter deden zou het betekenen dat hij binnenkort opknapt. Of nou ja, binnenkort? hopelijk zo snel mogelijk aangezien de dagen nu begonnen te tellen. Die dag sliep hij alleen maar en hield ik hem in de gaten. De koorts was nog niet gezakt en hoorde ik hem af en toe weer mompelen.

Ik had die middag gezegd toen iedereen weer terug was dat ze hem hadden geholpen. Zijn koorts moest de komende dagen dan afnemen volgens Ricinus. Ik hoopte enorm dat dat zou gebeuren.

De komende dagen liet Ricinus me meer oefeningen doen. Op de plek waar Killian het korstje er van af had getrokken had zich gelukkig een nieuw korstje gevormd. De rest bleef nog een tijd lang gevoelig en mocht ik nog niet veel doen al moest ik wel de oefeningen doen die Ricinus me zei.

De week ging snel voorbij en kreeg ik weer mijn eerste "training" sinds tijden. Ik moest weer samen met Daray de doelschijven heen en weer trekken en pijlen verzamelen. Mijn rug trok af en toe door de inspanning die ik moest verrichten om die klote schijven heen en weer te krijgen.

Het voelde nog niet helemaal lekker, het liefst had ik nog wat langer gezeten in de schuur. Ik was alleen niet degene die dat bepaalde en ik kon Faolan nu ook niet meer in de gaten houden. Twee dagen later kreeg ik de beginners groep met stokken weer.

Ze wilden me niet gelijk overal op in zetten omdat ze anders bang waren dat ik er weer een aantal dagen uit lag. Het zou me niks verbazen dat Killian had gezegd dat ik het rustig aan moest doen. Had hij geen oogje op me was ik nu gewoon alweer flink aan de slag geweest.

Jammer genoeg was de beginners groep er flink op vooruit gegaan en kon ik niet weg komen door simpel weg hun slagen te ontwijken. Ik moest nu meer moeite doen en kreeg af en toe flinke klappen omdat ik nog niet alles kon doen zonder dat ik mijn korsten voelde trekken. Ik gromde toen voor de derde keer mijn benen onder me vandaan werden geslagen.

Langzaam stond ik op en gebruikte ik de stok om me overeind te hijsen. 'Ach beginnen we moeite te krijgen met opstaan oud wijf!' zei degene luid die voor me kwam staan. De anderen begonnen daarom te lachen, ik was blij dat hij de laatste was. Ik had het wel weer gehad. 'Oud wijf mijn reet' zei ik mopperend toen ik klaar stond voor hem.

Ik zal ze eens even wat laten zien. De elf die voor me stond grijnsde stom en kwam op me af gerend. Komt u maar dacht ik. Ik deed alsof ik er klaar voor stond en hem zou tegenhouden. In plaats dat ik dát deed stapte ik opzij zodra hij dichtbij genoeg was en stak ik mijn voet uit. Ik ontweek hem maar hij kon mijn voet niet ontwijken en dus struikelde hij en was hij degene die op de grond lag in plaats van ik.

'Wat zei je?' vroeg ik hem terwijl ik mijn stok op de grond zette en hem aan keek. Hij keek me pissig aan en krabbelde overeind. 'Jij speelt niet eerlijk' zei hij kwaad 'is dat zo, oké dan krijg je een eerlijk gevecht'. Ik liep naar hem toe en ik begon te slaan met mijn stok. Hij had moeite om ze te pareren en moest steeds verder naar achter lopen.

Oud wijf, krijg je ervan om mij zo te noemen en me belachelijk te maken. 'Eerlijk genoeg voor je?' en ik stopte ermee en liep naar achteren toe. 'Samantha je moet ze niet zo plagen' zei Killian die ineens achter me stond. Ik schrok, draaide me om met de stok in mijn handen, klaar om toe te slaan als het moest. Hij zag dat en sloeg me vervolgens in mijn buik.

'Kijk nou, het is niet naar zijn zin wat z'n slaaf doet'. Ik bukte voorover en greep naar mijn buik 'ik ben zijn slaaf niet' zei ik tussen m'n tanden door. Dat doet pijn 'waar sloeg dat op!' zei ik terwijl ik omhoog keek. 'Je moet ze laten leren Samantha, dan moet je niet laten zien dat je beter bent. Ja dat weten we daarom sta je hier ook niet meer. Maar ik hield rekening met je vanwege je rug' hij zette een stap naar voren en greep me stevig bij m'n kin.