Chapter 23

47 3 0
                                    

CHAPTER 23: FIGHT AGAINST MY BROTHER

(FRANKLIN)

"I never thought na dito talaga tayo maghaharap." Panimula ko.

"Ako? Sadyang plinano kong dito tayo magharap. Even this kind of nonsense  chess battle, ako ang nagrequest nito sa kanila. At pinagbigyan nila." paliwanag nito.

Hayst! Mukhang dito na nga talaga malalaman kung sino sa amin ang dapat pang matira sa angkan namin.

"Can I ask for the last time?Is he your master? Worthless Master?" Bigla namang naginit ang dugo ko.

'Franklin, calm yourself. You know how worthy I am to be your master. As I wish.' Nang marinig ko ang boses ni Master, I calm down a little.

Hindi ko mapapatawad ang kung sino mang magsalita ng ganoon sa Master ko.

"You already notice?"

Nagtango tango lamang ito. Hindi pa nga pala nya nakikita ang bagong God. Good Luck Eli.

Una syang sumugod at nagteleport palapit sakin. He used his sword and I used my hand to blocked it.

Yes I can block any of weapons using my hand or arms, because it is one of my special ability.

Sinasabayan ko ang bawat sugot at sway ng kanyang sword. At ako naman? Iwas lamang ng iwas habang binabasa ang bawat galaw nya.

"Hanggang pagiwas lamang ba ang kaya mo ha, Kuya?" Pang iinis nya habang sya ay sugod pa rin ng sugod.

"Hanggang ngayon rin ba hindi ka pa rin natututo? Sugod ka lamang ng sugod. But still ganun pa rin ang kaya mo." Isang malakas na atake ang natanggap ko ng matapos kong sabihin iyon. And yes. Pangiinis ko yun sa kanya.

"Ilang taon na ba ang nakalipas ng magharap tayo? It is the same. Your way of battling, wala pa ring pinagbago." at ako naman ang tumawa na naging dahiolan ng pagkainis nya.

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHH!!!" Sumigaw ito ng malakas and something came off to his body. It was filled and surround by raging souls.

So he is a non human also.

"Ayan na ba ang pinagmamalaki mo? You change yourself into a non human? Huh? So starting the day you became non human, you are not already part of our clan. Such a disappointment. Ako na lamang pala ang natitira sa ating clan." Tumalikod na ako sa kanya para lalo syang mainis.

Since I am also a scientist, I knew the limitations of non humans. I studied their nature and also their weaknesses which is their emotions. They are humans, may puso sila and it cause anyone to be weak kapag mahina rin ang puso nito even he or she is a non human.

Even Eli is already unordinary or immortal, only eternal sleep ang kamatayan namin pwede pa rin syang mamatay because of consumption of his long range life. Souls devours the humans life inexchange of unmatch amount of power.

Let's see how long he will last.

"CHAIRMAN!" Sigaw ng tatlo kong estudyante.

Humarap ako at isang blazing sword ay tatama sa akin. Although malakas ang arms and hands ko, this kinds of attack ay hindi ko kayang pigilan. Hinayaan ko lamang itong tumama sa akin to see his reactions.

"Nasaan ang inyayabang mo kanina ha? Masyado kang maraming dada, wala ka namang palag. Hindi mo ako kaya. Lahat ginawa ko to surpass you. And now is the time para makita kang nakaluhod at nagmamakaawa." bigla syang tumawa muli ng napakalakas.

"Don't worry about him. There will be scratch into that simple attack." Rinig ko kay Master na sinabi nya dun sa tatlo na nag aalala.

"Kaya pala 10 years na lang ang kayang itagal ng buhay mo?" At nawala na ang usok sa paligid ko.

My body is surrounded by black electricity and ang normal suit ko which is my formal attire while serving my Master. I miss my coat. I miss my white long sleeve polo. I miss my slacks. I miss everything!

"10 years?"

"Yep. I can feel your heart. Hindi na sya kasing lakas noong huli tayong magkita. By your heart, I could measure your life span. Do you know, I could last for thousands of years kahit ginagamit ko ang kapangyarihang inaasam mo? Because there are no souls devouring me." Kita ko sa mata nya ang pagkagulat.

I charged into him. Dahil nga sa electricity ang kapangyarihan ko, kaya kong makapagteleport ng sobrang bilis at hindi kayang masundan nino man. 

Sinugod ko sya, and I used my double arrow spear made into my dark electricity and fire. Oh di ba, magkapatid talaga kami.

Yup nakakapag dodge sya at the same time na ba block nya pero mas marami pa rin ang sugat na natamo nya. And I stop.

Halos hindi ako napagod o pinawisan sa ginawa kong iyon.

"At this point, your life span decreases. Pagtagal ng paggamit mo ng Non Human Power, pagbilis ng pagbawas sa life span mo. You only have 8 years left. You should be the one to be called worthless. Not my Master."

I stabbed him with my spear and devour his life span. My spear could devour him. And syempre his life span? Mapapapunta sa akin.

Pero 8 years? Parang point lamang sya sa tagal pa ng life span ko.

"SOMEDAY!! I WILL BE REBORN AND KILL YOU, FRANKLIN! I WILL!!" huli nyang salita  bago matapos ang pagdevour sa kanya ng aking Spear.

Nakakatakot sya no?

His name is Death Pierce. Kaya nyang idevour ang isang tao and ilipat sa akin ang life span nya. Once nadevour na ito, his body will not be seen nor found. Kahit ako hindi ko rin alam kung saan nya dinadala ang katawan.

"Such a monster, Franklin." Nagulat ako nung nasa likod ko na si Zyc kasama nung dalawang estudyante and the Next Lord of Humans.

Pumunta ako sa pagitan ng dalawang estudyante at hinawakan ko ang kanilang balikat sabay luhod.

"Chairman anong ginagawa natin?" reklamo ni Nic.

"The two beings that are infront of you are unordinary. Nunnally, the Next Lord of Humans and Zyc or Zycon Exeriel Alvacion de Dyce, the God of Annihilation and Judgement."

"WHAT?" Sigaw ng dalawang estudyante kasabay ni Nunnally.  

Dice of JudgementTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon