Yine kar yağıyor,
yine.
Yapan karı seviyorum.
Bir de Taehyung'u.
Nasıl oldu demeyin, oldu işte.
Âşığım diyemem, ah hayır ama onu ilk görüşümde kalbimde birtakım hareketler hissettim. Anlıyorsunuz değil mi?
Bir aydır göremedim onu, ama bugün yine o pizzacıya gidiyorum.
Özledim, ne yapayım, özledim.
Kapıyı açıyorum yine, yavaşça.
Aynı olaylar oluyor işte, sadece duygular farklı.
Eskiden, gayet sıradan bir pizzacıydı benim için burası. Şimdi ise benliğimi bulduğum yer.
Sıra eskisi kadar yok, önümde sadece iki kişi var.
Ellerim ceplerimde, atkım yok bu sefer. Bedenim üşüyor, ama kalbim biraz sonra onu göreceği için sıcacık, heyecanlı.
Önümdeki kadın da topuklu çizmeleriyle tok bir ses çıkardıktan sonra uzaklaşıyor.
Gördüm işte,
tutuldum bakın yine ve yine.Yorulduğu her halinden belli olan gözleri, gözlerimi bulunca ışıldıyor.
Ah, kalbimde de bir şeyler ışıldadı sanki.
"Hoşgeldin" diyor.
Tanrım!
Hoşgeldiniz yerine, hoşgeldin.
"Hoşbuldum" diyorum.
Yüzümden eksilmeyen gülümsemeyle.
Taehyung, yine istediğim pizzayı öğreniyor benden.
Bir farklılık var ama,
yüzünden eksilmeyen mükemmel gülümsemesi.
Ve sanırım, daha doğrusu umarım, o gülümsemenin sahibi benim.
Ah be bir tanem,
gülümsemene gülümsüyorum ya
bağlanmışım çoktandır sana.
sanırsam fici okuyan 3 kişi var,
ne diyebilirim ki
teşekkür ederim. bir de fazla kısa oldu, en kısa zamanda yb gelir.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
pizza
Fiksyen PeminatPark Jimin, her ayın 21. gününde gittiği pizzacıda çalışan kasiyere vurulmuştu. //vmin