"ေရာ့မင္းစာအုပ္အျဖစ္သည္းေနလိုက္တာ"
"မင္းဖတ္လိုက္ေသးလား"
"ဖတ္စရာလား မင္းေရးလည္းေပါက္ကရေတြပဲေရးမွာေလ"
"တကယ္မဖတ္တာေနာ္ တကယ္ေနာ္ က်ိန္းေသတယ္ေနာ္"
"က်ိန္းေသတယ္ တကယ္"
"ေအး ၿပီးတာပဲ ငါအျပင္ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္"
"ေအး ႂကြေတာ္မူ ႂကြ ႂကြ"
တကယ္မဖတ္တာေတာ့က်ိန္းေသပါတယ္ေနာ္။
ေကာင္းကင္ကမလိမ္တတ္ပါဘူး။
က်ိန္းေသေလာက္ပါတယ္။
ထားလိုက္ပါေလ။သူမဖတ္လို႔မဖတ္ဘူးေျပာတာေပါ့။
အင္း ဟုတ္တယ္။အဲ့လိုပဲကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့မယ္။
သူရိန္ မင္းကငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့ ဟင္းဟင္း
ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့သူရိန္ရာ။
"အားးးးးလာပါဦး သူရိန္"
"ဘာ ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ"
ညသန္းေခါင္ႀကီးေအာ္သံၾကားလို႔ အလန္႔တၾကား
ထေျပးၿပီးသြားၾကည့္မိပါရဲ႕
ေသာက္သူေတာင္းစားက ထေယာင္ေနတာ။
ေယာင္တာေတာင္ေအးေဆးမေယာင္ဘူး။သူမ်ားနာမည္ကို
ေအာ္ေယာင္ေနတာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္းေလဘယ္လိုဟာေလးကိုခ်စ္မိေနလဲမသိေတာ့
ပါဘူး။
အိပ္ရာထဲကေကာင္းကင္ႀကိတ္ရယ္ေနတာကိုေတာ့
သူရိန္မသိခဲ့ပါ။
"သူရိန္ ငါ့ကိုဒါေလးလွီးေပး
ဒါေလးေရာပဲ
ဒါေလး ဒါေလး"
ခိုင္းလိုက္တာလည္းလြန္ေရာ။
အခုဆိုဟင္းေတြဘာေတြခ်က္ရင္ကၽြန္ေတာ္ခ်က္တာလား။
သူခ်က္တာလား သိပ္ေတာင္မသဲကြဲေတာ့ဘူး။
"ေဟ်ာင့္ သူရိန္ ငါဗိုက္ဆာတယ္"
"အဲ့ေတာ့?"
"မုန္႔ေလးသြားမဝယ္ေပးခ်င္ဘူးလား"
"ေျပာ ဘာစားခ်င္တာလဲ"
"တိုက္ေအာက္ကသေဘၤာသီးေထာင္းေလးစားခ်င္တာ
သြားဝယ္ေပးေနာ္"
"ေအး ခဏေစာင့္"
တမင္မ်ားခိုင္းေနသလားပဲ။
ထမင္းစားၿပီးတာေတာင္ တစ္နာရီမျပည့္ေသးဘူး။
ဗုိက္ဆာတယ္ထျဖစ္ေရာ။
YOU ARE READING
သူနဲ့ကျွန်တော်
Romance[Unicode]တစ်အိမ်ထဲမှာအတူနေတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကြာလာတဲ့နဲ့အမျှသိလာရတဲ့ခံစားချက်တွေ ဘယ်လိုအလွဲလွဲအချော်ချော်တွေဖြစ်မလဲဆိုတာကတော့ Ficလေးထဲမှာဖတ်ကြည့်ကြပါနော် Date - 8.12.2018 [Zawgyi]တစ္အိမ္ထဲမွာအတူေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၾကာလာတဲ့နဲ႔အမွ်သိလာရတဲ့ခံစ...
