ျပန္သြားတာမွမၾကာေသးဘူး ကၽြန္ေတာ့္ဆီဖုန္းဝင္လာတယ္။
"ဟယ္လို"
"မင္းသူရိန္ရဲ႕မိသားစုဝင္လားမသိဘူးရွင့္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ သူရိန္ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး"
စိတ္ပူလြန္းလို႔ေခါင္းေတာင္က်ိန္းသြားရသည္။
"ကိုသူရိန္ ကားမေတာ္တဆမႈျဖစ္လို႔ ေဆးရံုေရာက္ေနပါတယ္
***ကိုအျမန္ဆံုးလာခဲ့ေပးပါေနာ္"
"ဗ်ာ သူရိန္ကေဆးရံုမွာ"
ဘာမွဆက္မေျပာႏိုင္။ဖုန္းနဲ႔ပုိက္ဆံအိတ္ဆြဲယူၿပီး
ထိုမိန္းကေလးေျပာေသာေနရာဆီသို႔တန္းတန္းမတ္မတ္
လာခဲ့လိုက္သည္။
"ဟိုေလ ဒီမွာ ကားမေတာ္တဆမႈနဲ႔ေရာက္လာတဲ့ သူရိန္
ရွိလားမသိဘူး"
သူနာျပဳမေလးကစာရင္းၾကည့္ၿပီးသိပ္မ်က္ႏွာမေကာင္း။
"ဟိုးဘက္ေထာင့္ဆံုးကကုတင္မွာပါ"
သူနာျပဳမေလးညႊန္းရာသို႔ မရဲတရဲေလၽွာက္လွမ္းလာရင္း
ျမင္လိုက္ရသည္က .......
"သူရိန္!!!"
ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုးအဝတ္ျဖဴျဖဴပိတ္စျဖင့္အုပ္ထားလ်က္။
ထိုအဝတ္ျဖဴေၾကာင့္မျမင္ရေတာ့သည့္မ်က္ႏွာ။
ရင္ထဲဓားမ်ားထိုးစိုက္ခံလိုက္ရသလို။
လူလည္းအရုပ္ႀကိဳးျပတ္သကဲ့သို႔။
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး ဒါကအိမ္မက္ႀကီး
အိမ္မက္ၿကီး"
ထိုေနရာတြင္ထိုင္လ်က္ဘာမွဆင္မေျပာႏိုင္။
ထိုကုတင္ေပၚကိုသာေငးစိုက္လ်က္။
"သူရိန္ မဟုတ္ဘူး မေနာက္ပါနဲ႔ကြာ
ငါမင္းကိုအႏိုင္လည္းမက်င့္ေတာ့ပါဘူး
မင္းေျပာေတာ့ ငါနဲ႔လက္ထပ္မွာဆို
အတူေနမွာပါဆို
ငါနဲ႔အန္တီ့ကိုတင့္ေတာင္းတင့္တယ္ထားႏိုင္ပါတယ္ဆို
ဘာလို႔လွဲေနတာလဲ ထကြာ ထပါ မေသရဘူး
မင္းမေသရဘူး
မင္းေျပာေတာ့ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ဆို ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ထကြာ
မေနာက္နဲ႔ ငါေၾကာက္လာၿပီ သူရိန္
မေနာက္ပါနဲ႔ကြာ"
ဘယ္ေလာက္ပင္ေခၚေခၚ၊ဘယ္ေလာက္ပင္ေျပာေျပာ
မႏိုးထလာသူက သူရိန္ပင္။
STAI LEGGENDO
သူနဲ့ကျွန်တော်
Storie d'amore[Unicode]တစ်အိမ်ထဲမှာအတူနေတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကြာလာတဲ့နဲ့အမျှသိလာရတဲ့ခံစားချက်တွေ ဘယ်လိုအလွဲလွဲအချော်ချော်တွေဖြစ်မလဲဆိုတာကတော့ Ficလေးထဲမှာဖတ်ကြည့်ကြပါနော် Date - 8.12.2018 [Zawgyi]တစ္အိမ္ထဲမွာအတူေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၾကာလာတဲ့နဲ႔အမွ်သိလာရတဲ့ခံစ...
