ပိတ္စအျဖဴေအာက္လူသားသည္မည္သည့္ဒဏ္ရာမွမရွိ။
"သူရိန္!!!"
"ဒါဆို မင္းသူရိန္ဆိုတာအတည္ျပဳလို႔ရပါၿပီ မိဘေတြဆီဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကားေပးပါ"
"ေနပါဦးဆရာ သူရိန္ကဘာဒဏ္ရာမွမရွိဘဲ ဘာျဖစ္လို႔
အခုလို ......."
"သူက ဒဏ္ရာမရပါဘူး ကားထဲမွာသတိလစ္ၿပီးပိတ္မိေနတာ
ၾကာသြားလို႔ မီးခိုးမႊန္ၿပီးအခ်ိန္မမီျဖစ္သြားလို႔ပါ
စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ"
ေကာင္းကင္ဘာစကားမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။
ကုတင္ေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းေနေသာသူရိန္႔အားေငးသာၾကည့္
ေနမိသည္။
"မဟုတ္ဘူး သူရိန္ မင္းမေသရဘူး မေသရဘူး
အဲ့တာငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ကိုသာလာမေတြ႕ရင္မင္းဒီလို
ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး ငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္
မင္းဒီလိုျဖစ္ရတာ"
ထိုေနရာတြင္ေကာင္းကင္သည္ သတိလစ္ေမ့ေျမာကာ
အေမွာင္ကမ႓ာထဲသို႔ေရာက္ရွိသြားသည္။
"သူရိန္ သူရိန္!!!!"
ေကာင္းကင္အိမ္မက္မွလန္႔ႏိုးလာခဲ့သည္။
ေကာင္းကင္လန္႔ႏိုးၿပီးမၾကာခင္ဖုန္းျမည္လာသည္။
"သူရိန္ မင္းျပန္ေရာက္ၿပီလား"
"ေအး အခုပဲေရာက္တယ္
ေနပါဦး မင္းအသံကဘာလို႔ေမာေနရတာလဲ"
"ငါအိမ္မက္ဆိုးမက္လို႔ကြ အိမ္မက္ထဲမွာမင္းေသ
သြားလို႔တဲ့"
ေကာင္းကင္အသံခပ္တိုးတိုးေလးျဖစ္သြားသည္။
"ဟာ ေကာင္းကင္ အဲ့တာအိမ္မက္ပါ စိတ္ထဲထားမေနနဲ႔
အိမ္မက္ဆိုတာေျပာင္းျပန္ေကာက္ရတယ္
ငါေျပာခ်င္တာကိုမင္းသေဘာေပါက္တယ္ဟုတ္"
"အင္း"
"ငိုမေနနဲ႔ေနာ္ ေလၽွာက္ေတြးမေနနဲ႔ ၾကားလား"
"အင္း သူရိန္ငါ့ကိုခ်စ္လား"
"မင္းယံုမယံုေတာ့ငါမသိဘူး ငါမင္းကိုခ်စ္တာထက္ပိုတယ္"
"..........."
"ငါအစတုန္းကဆို ငါ့ကိုယ္ငါအရမ္းအံ့ဩမိတယ္
မိန္းကေလးေတြအမ်ားႀကီးတြဲလာၿပီးမွ
ဘာလို႔မင္းကိုမွခ်စ္မိရတာလဲလို႔
ESTÁS LEYENDO
သူနဲ့ကျွန်တော်
Romance[Unicode]တစ်အိမ်ထဲမှာအတူနေတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကြာလာတဲ့နဲ့အမျှသိလာရတဲ့ခံစားချက်တွေ ဘယ်လိုအလွဲလွဲအချော်ချော်တွေဖြစ်မလဲဆိုတာကတော့ Ficလေးထဲမှာဖတ်ကြည့်ကြပါနော် Date - 8.12.2018 [Zawgyi]တစ္အိမ္ထဲမွာအတူေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၾကာလာတဲ့နဲ႔အမွ်သိလာရတဲ့ခံစ...
