ျမန္မာ့ ျမန္မာ့ ရုပ္ရွင္ ဒန္တန္တန္တန္ ဒီဒီတီတီ ဒူဒူတူတူ
ဂြပ္💢
အိမ္ေရွ႕မွတစ္ရွဴးဘူးေလးသည္ သူရိန္႔၏ေခါင္းနဲ႔မိတ္ဆက္
လ်က္။
"အာ့ နာတယ္ကြ ဘယ္ေကာင္က လက္ယားျပန္တာလဲ"
"မင္းလင္ မင္းလင္ မိုးေကာင္းကင္ေဟ့ ပိတ္ရက္ေလးနားေန
ရမလားမွတ္ပါတယ္ ေစာင္ပါးစပ္ကအၿငိမ္ကိုမေနဘူး
ပြစိပြစိနဲ႔ တစ္ျပားမွရတာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ဆိုေနတယ္"
"ငါ့ပါးစပ္နဲ႔ငါဆိုတာေလကြာ မင္းပါးစပ္ငွားဆိုေနလို႔လား"
"ဟာ နားၿငီးတယ္ကြာ မင္းပါးစပ္ပိတ္"
"ဟဲ့!!!!ဟိုႏွစ္ေကာင္ ငါဘုရားစာေလးကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္ရြတ္ပါရ
ေစ နင္တို႔နဲ႔လည္းေလ ခက္ပါတယ္"
အေမကထေအာ္မွ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္ေစာင္းထိုး
ၿပီးၿငိမ္က်သြားသည္။သို႔ေသာ္ လက္ဟန္ေျခဟန္ျဖင့္စစ္ပြဲက
မၿပီးေသးပါ။
"ဟဲ့!!!"
တစ္ေယာက္ကTvဘက္မ်က္ႏွာျပန္လွည့္သြားၿပီး တစ္ေယာက္ကဖုန္းဆီအၾကည့္ျပန္ေရာက္သြားသည္။
"ေဟ်ာင့္ မင္းေနာ္ မင္း"
"ဘာျဖစ္လဲ ေျပာေလ ေျပာ"
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အံႀကိတ္ၿပီးေျပာေနဆဲပင္။
"မင္းဒီညအျပင္ထြက္အိပ္"
ေကာင္းကင္၏စကားတစ္ခြန္းက သူရိန္႔မ်က္လံုးတို႔ကိုျပဴး က်ယ္သြားေစသည္။
"ေဘဘီေလးကလည္းကြာ ခုဏကကုိယ္ကစတာ ခ်စ္လိုိ႔ေလကြာ ေနာ္ ကုိယ္ကအရမ္း အရမ္းခ်စ္လို႔"
သူရိန္ ဒီလိုျဖစ္သြားရတဲ့အေၾကာင္းက တစ္ျခားေၾကာင့္
မဟုတ္ပါ။သူတို႔အခန္းထဲတြင္သာအဲကြန္းရွိသည္။
အျပင္ထြက္အိပ္ရင္ အပူဒဏ္ကိုသူမခံႏုိင္လို႔ေျပာေနျခင္းျဖစ္
သည္။
"ကုိယ့္ရဲ႕ေဘဘီေလး ခ်စ္လို႔ေလ ခ်စ္လို႔ မ်ားႀကီးခ်စ္ ေဘဘီေလးကမဆိုနဲ႔ဆိုလည္းကုိယ္မဆိုေတာ့ပါဘူး
အခန္းအျပင္ေတာ့ထြက္မအိပ္ပါရေစနဲ႔ေလ ေနာ္ ေနာ္"
သူရိန္ ေကာင္းကင္၏ပုခံုးကိုဖက္ကာ လက္ကလည္းဟိုတို႔ဒီတုိ႔နဲ႔ ၾကာလာေတာ့ ေကာင္းကင္ ယားလာသည္။
YOU ARE READING
သူနဲ့ကျွန်တော်
Romance[Unicode]တစ်အိမ်ထဲမှာအတူနေတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကြာလာတဲ့နဲ့အမျှသိလာရတဲ့ခံစားချက်တွေ ဘယ်လိုအလွဲလွဲအချော်ချော်တွေဖြစ်မလဲဆိုတာကတော့ Ficလေးထဲမှာဖတ်ကြည့်ကြပါနော် Date - 8.12.2018 [Zawgyi]တစ္အိမ္ထဲမွာအတူေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၾကာလာတဲ့နဲ႔အမွ်သိလာရတဲ့ခံစ...
