Jouw koude lichaam dicht tegen het warme lichaam van Jeongguk aan. Je ogen zijn niet meer dichtgegaan. Bang voor het beeld dat zich zou vormen.
'Het is allemaal nep.'
Zachtjes streelt hij je armen. Je wordt steeds moeër onder zijn aanraking, maar slapen is geen optie meer voor je.
'Ik zag een gezicht.'
Je hoofd rust op Jeongguk's harde borst. Je blijft naar het zwarte plafond boven je staren. Je durft nergens anders naar te kijken, te bang om het figuur ergens in te vinden.
'Het zit in je hoofd Y/N-ie.'
Zachtjes knik je. De tranen liggen stil op je wangen. Het afvegen van je tranen is al een ding wat je niet lukt. Je bent te bang om te bewegen.
'Ik ben bij je.'
Jeongguk veegt met zijn zachte vingertoppen de tranen weg die op je wangen liggen. Een harde zucht verlaat je mond.
'Voel je je al wat rustiger?'
Weer knik je zachtjes. Hij vouwt je vingers met de jouwe. Je kan er alleen zachtjes in knijpen. Je wilt hem niet meer loslaten. De angst is minder als je bij hem bent, maar het is er nog altijd. Je bent bang dat de angst niet zal verdwijnen.
