20 letnia Liza Carter ze swoją najlepszą koleżanką Ashley Collins niespodziewanie wylatują do Los Angeles. Liza choć na początku zniechęcona co do wyjazdu zobaczy, że była to najlepsza decyzja w jej życiu.
-----------
Najwyższe notowania:
Nr.1 #podr...
Jak zwykle z łóżka zerwał mnie budzik, aż dziwne, że jeszcze go nie wyłączyłam, choć gdybym to zrobiła to pewnie spałabym do czternastej więc niech narazie sobie dzwoni.
-Czy możesz mi powiedzieć co się wczoraj działo na tej pływalni?- Od rana Ashley nie dawała mi spokoju i pochylała się nade mną zostawiając zdecydowanie zbyt mało przestrzeni pomiędzumy naszymi twarzami.
-Ni już ci mówiłam, przyszedł do mnie do jacuzzi i zapytał czy chce zjechać z nim z tej zjeżdżalni a ja się zgodziłam. Tyle nie ma o czym mówić, ale było fajnie.- Nagle zaczęłam się głupkowato uśmiechać.
-Było fajnie bo zjechałaś, czy dlatego, że Aaron był tam z tobą?- Spojrzała na mnie przenikliwym spojrzeniem.
-Bo zjechałam.- Odpowiedziałam stanowczo jednak w głębi duszy cieszyłam się, że Aaron też tam był. Ale jak już wspominałam wiele razy on mi się nie podoba, i będę to powtarzała zawsze.
Ashley chyba wyczuła, że chodzi o coś więcej niż sam zjazd, ale nie zwracając na to uwagi wstałam z łóżka w celu doprowadzenia się do porządku.
*** Po śniadaniu siedziałyśmy razem z Ashley w naszym pokoju, kiedy usłyszałyśmy pukanie do drzwi.
-Proszę.- Krzyknęłam.
Do pokoju wszedł Aaron.
-Mogę porozmawiać z Lizą?- Ashley spojrzała na mnie wielkimi oczami a ja nie wiedziałam o co chodzi. Wstałam z łóżka i podeszłam do chłopaka.
Stałam koło niego jakąś chwile a on tylko patrzył się w moje oczy.
-Chcesz porozmawiać, czy nie?- Powiedziałam jednocześnie wychodząc z pokoju. Usłyszałam, że w tym samym czasie chłopak idzie za mną.
-O czym to tak pilnie chciałeś pogadać?- Aaron ciagle nie odrywał ode mnie wzroku, chociaż ja tego unikałam.
-Chciałem się zapytać... czy m-może nie chciałabyś, no wiesz..znów gdzieś wyjść? Naprzykład dziś wieczorem?- Pierwszy raz słyszałam, jak Aaron się jąka. Ogólnie był jakiś taki zestresowany.
-No dobra.- Na twarzy chłopaka pojawił się szczery uśmiech.- Siedemnasta pasuje?
-Tak, jasne.- Gdy chłopak zmierzał zadowolony do swojego pokoju krzyknęłam stojąc w drzwiach.
-Ale nie myśl sobie, że to randka i, że cię lubię.- Usłyszałam jedynie jego śmiech, który nie był już taki szczery i prawdziwy jak wcześniej, ale nadal było słychać przebijające się zadowolenie.
-Co on od ciebie chciał?- Od samego progu Ashley zaatakowała mnie pytaniami, a właściwie to jednym konkretnym pytaniem, które zadawała ciagle.
-Znowu chciał się ze mną spotkać.- Ashley uśmiechnęła się do mnie.
-Czyli randka?
-Nie!!!- Krzyknęłam dosyć głośno.- To tylko przyjacielskie spotkanie.
*** Dobiegała godzina 16 Ashley jak zwykle zaczynała szaleć. Biegała po całym pokoju i kazała mi się szykować bo nie zdążę.
Ja, jak to ja na luzie spokojnie siedziałam na swoim łóżku. W końcu postanowiłam jednak iść do łazienki i zacząć swoje przygotowania. Gdy z niej wyszłam na łóżku znowu leżały przygotowane ubrania. Tym razem moja przyjaciółka wybrała mi białą bluzkę oraz moje ulubione spodnie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Włosy jak to zwykle rozpuściłam i byłam już gotowa, a na zegarku była szesnasta pięćdziesiątcztery więc miałam jeszcze sześć minut.
Czekając na Aarona przeglądałam swojego instagrama aż w końcu usłyszałam pukanie do drzwi.
-Gotowa?- Krzyknął.
-Tak już idę, nie musisz tak krzyczeć.- Powiedziałam śmiejąc się pod nosem. Gdy schodziliśmy po schodach usłyszałam za sobą cichy głos chłopaka.
-Wow.
-Mówiłeś coś?- Odwróciłam się przodem do Aarona śmiejąc się serdecznie.
-Nie, nie.- Widziałam zakłopotanie w jego oczach, nerwowo zaczął uderzać paznokciami o opuszki.- Tylko nie powiedziałem ci jeszcze, że pięknie wyglądasz.
-No to teraz już powiedziałeś. Dziękuje.- Gdy wsiedliśmy do samochodu ponownie usłyszałam ciepły głos Aarona.
-Gotowa na najlepszą randkę w życiu?
-Randkę?- Przechyliłam lekko głowę zdziwiona jego słowami.
-Przepraszam nie chciałem tego powiedzieć, przejęzyczyłem się...
Żeby nie wyjść na jakąś bezduszna istotę, którą czasem jestem, złapałam Aarona za rękę i się uśmiechnęłam. Widziałam, że chłopakowi humor od razu się poprawił, a ja jakoś też tak dziwnie poczułam się lepiej.
*** Myślicie, że Aaron spodobał się Lizie, czy po prostu chciała być miła? Ten rozdział zapowiadał się być o wiele krótszy a tu naszła mnie wena i udało mi się napisać trochę więcej niż planowałam, i cieszę się z tego.😂
