ALMOST

Prologue

Prologue

"Amber! Amber nasaan ka?!"

"Enzo? You came! You came for me." Uniiyak niyang sinalubong si Enzo.

"Shh. Andito ako. Hindi ka na nila masasaktan Amber. Tahan na." Pinunasan niya yung mga luha kong ayaw na yatang tumigil sa pagtulo. "Let's get you out of here."

"But how? We are in a boat."

"It's a Yacht dummy." Natatawa niyang pagtatama sa sinabi ko habang tinatanggal niya ang suot niyang life vest pagkatapos ay isinuot niya yun sa akin.

"Who cares? Yacht is still a boat. Paano tayo aalis dito, we're in the middle of the sea?"

"Idiot, how do you think I'll be able to come here? Malamang may dala kaming barko. May mga kasama akong police." Tuluyan na talaga itong natawa sa katangahan ko.

"Hey! Sorry naman ah! I am still in panic, cause some stupid kidnapper got me almost killed!" Naiiyak na naman ako. Lumambot naman ang expression ng mukha niya sa sinabi ko.

"I'm sorry baby. Don't cry."

Biglang gumalaw yung yacht dahilan para maout of balance ako at bago pa kami makapag-isip or makakapit sa railings, naramdaman ko na ang malamig na tubig dagat na humampas sa buong katawan ko. Pag-ahon ko isang nakabibinging pagsabog ang narinig ko.

"ENZOOOOO!!!!!!"

Kinabahan ako dahil hindi marunong lumangoy si Enzo, tapos ibinigay niya pa sa akin yung life vest na suot niya kanina.

Marahil saa pinaghalo-halong pagod, pag-aalala at panic na naramdaman ko, nakalimutan kong nasa tubig nga pla ako. Unti-unting nagdidilim ang paningin ko.

Am I going to die? Lord please no. Kailangan ko pang iligtas si Enzo.

Yun na ang huling naaalala niya bago nagdilim ang lahat sa paningin niya. 

*** 

"Nasaan si Enzo?" Yun agad ang lumabas sa bibig ko ng magising ako sa hospital at hindi ko siya nakita.

"Magpagaling ka muna bago mo siya puntahan baby." Malumanay na payo sa akin ni mommy.

"Buti naman at ligtas siya. Akala ko kung napano na siya." Napangiti ako ng maalala ko ng katangahang ginawa niya. Ibinigay ba naman sa akin yung life vest niya e siya itong hindi marunong lumangoy.

"Kamusta ang pakiramdam mo? May masakit ba sayo?" Nag-aalalang tanong ni mommy.

"Wala po ma. Magpapahinga na muna ako para mapuntahan ko na agad si Enzo ng mabatukan ko sa katangahang ginawa niya." biro ko. Napansin kong nag-iwas ng tingin si mommy, napansin ko ring namamaga ang mga mata niya. Siguro kakaiyak niya dahil nag-aalala sa akin. Masyado na akong nanghihina para tanungin pa siya ng mga bagay-bagay.

***

Amber on the right side or media ^__^