The Mentior Love

Chapter 13- To love or not to?

A/N: Please read nammiela's story entitled "Action speaks louder than words". Please read it! Thanks! :-D

__

Isang taon... Isang taon na ang nakalipas pero naguguluhan pa rin ako.

Isang taon nang nagiintay si Marcus. Isang taon na syang nagtyatyagang maghatid-sundo sakin, ginagawa nya lahat ng pwedeng gawin ng isang manliligaw. Pero ako? Hindi ko pa rin alam kung may pag-asa nga ba sya sakin o wala? Kung si Mike pa rin ba ang nasa puso ko o hindi na. Hanggang ngayon nakikita ko pa rin si Mike kay Marcus. I know I'm being unfair. Pero naguguluhan lang kasi talaga ako eh.

*Flash*

"Tsk. Marcus wag mo nga akong picturan!" sabi ko sa kanya dahil nakatutok sakin ang camera ng phone nya at biglang nagflash.

Magkatabi kasi kami ngayon.

"Hindi kaya kita pinipicturan. Naglalaro ako eh. Nakatapat lang sayo pinipicturan kana?"

"Talaga lang ha? Eh bakit may flash?"

"tsk! Oo nga pala!" Bulong nya pero narinig ko.

Tiningnan ko sya ng masama at binigyan nya lang ako ng kakaibang ngiti.

Ano ba talaga? Sino na ba talaga? Sya na ba? O wala na syang pag-asa?

_

Eto ako ngayon sa garden nila Tita Rica, ang mommy ni Mike. Bumisita ako ngayon sa kanila dahil matagal na din naman since nung huli akong bumisita dito.

Dumating na sya na may dalang juice at slice ng cake.

"So ano ngang sabi mo kanina anak?" Mahinhin na tanong ni Tita. 'Anak' din ang tawag nya sakin dahil bago pa lang maging kami ni Mike ay malapit na talaga kami ni Tita. Kaya nga hindi na ako nagdadalwang isip na sabihin din sa kanya ang problema ko.

"I don't if I should really say this to you. Given the fact na mommy kayo ni Mike." Dahan-dahan kong sabi.

Tumingin muna ako sa kanya na parang nahingi muna ng permission bago ako magpatuloy sa sinasabi ko.

"Go ahead. Tell me anything... Everything."

"Well, it's like this, Days after Mike's death there's this one guy that keeps on following me, He even told crazy things to papa. Then he told me that he want to court me even if I wouldn't allow him to. Then he did and I really see him exort effort for me. *sigh* Hindi ko alam kung dapat ko ba syang bigyan ng chance... Ewan. Naguguluhan ako."

Hinawakan ni Tita ang kamay ko ng mahigpit.

"You should give him a chance. You know what, If Mike is here he would actually tell you the same statement. You should give yourself a chance. You shouldn't bury your self with sadness. Maybe not today, not tomorrow... But I know someday you'll love again.. I know you'll move-on. Just don't rush things. Just take your time coz it reallt takes time... A lot of time to move-on."

Kahit yan lang ang sinabi ni Tita, medyo naliwanagan din ako. Pero hindi ibig sabihin nun na sasagutin ko na agad si Marcus. He really deserve my 'Yes'. Pero hindi ba ang panget naman tingnan na sasagutin ko sya dahil nakikita ko sa kanya si Mike. Oo may nararamdaman ako para sa kanya. Pag tinititigan nya ko, pag hinahawakan nya ang kamay ko, kakaiba... At alam kong espesyal sya para sakin. Pero hindi ko alam kung higit pa ba sa pagmamahal ko kay Mike yon. Hay! Ang gulo ko na naman!

_

@MeYahzen