23

4.1K 353 42
                                    

"အရွင္ ... ခု ခ်က္ခ်င္းဒီနားလာခဲ့"

Sehun မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း လက္ထဲက ဆြဲလက္စပန္းခ်ီကားကိုသာ အၿပီးသတ္ေနလိုက္သည္။

အိပ္ယာေပၚရွိ အက်ႌရင္ဘတ္ဟျပဲႏွင့္
လူကို စားမတတ္ဝါးမတတ္ၾကည့္ေနတဲ့yeolအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားရေပမဲ့ စုတ္တံကိုင္ထားသည့္ လက္ေတြက သိသိသာသာတုန္ယင္ေနပါ၏။

"က်စ္ ...ခု လာခဲ့ေတာ့"

လူကို သိမ္းက်ံဳးေပြ႕ဖက္ကာ ေစြ႕ခနဲ႔ ခ်ီခံလိုက္ရတာမို႔ yeolလည္တိုင္ကိုအလန္႔တၾကားဖက္လိုက္မိသည္။

" အဲ့ဒီ့ ပန္းခ်ီကားကိုေတာင္မနာလိုလာၿပီ"

"အာ့တာ မင္းပံုပဲကိုyeolရယ္"

"ကၽြန္ေတာ့္ပံုမို႔လို႔ေပါ့ တျခားသူပံုသာဆို ဆြဲျဖဲၿပီးၿပီ"

အိပ္ယာေပၚ အသာ ေပြ႕တင္ရင္း ႏူးညံ့ရီေဝေနသည့္အၾကည့္တို႔ႏွင့္ ၾကည့္လာသည့္yeolမ်က္ဝန္းတို႔ကိုရင္မဆိုင္ရဲစြာ မ်က္လႊာခ်မိသည္။

" ဟက္..ဘာလို႔ ရွက္ေနတာလဲ"

" မသိဘူး..ကိုယ္ေတာ္ ရွက္ တာ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ဒီတိုင္းပဲသူ႔ဘာသူရွက္ေနတာ"

တရိပ္ရိပ္ ပူေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို လက္ဖဝါးႏွင့္အုပ္လိုက္ရင္း ခပ္တိုးတိုးဆိုမိေတာ့ yeolရယ္သံတိုးတိုးကိုၾကားရေလသည္။

" ဒီကိုၾကည့္လို႔...အရွင္"

မ်က္ႏွာထက္ အုပ္ထားတဲ့လက္ေတြကို အတင္းဖယ္ခြာရင္း မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေစသည္အထိ မ်က္ႏွာကိုပင့္ေမာ့ေစသည့္yeolက ရွက္မွန္းသိ လို႔ တမင္ အႏိုင္က်င့္ေနသလိုပါ...

"ခ်စ္လား"

ရယ္ျမဴးရိပ္သန္းေနတဲ့ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းတို႔တြင္ ေပ်ာ္ဝင္ေနမိတာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုၾကာေစသည္အထိ...

"ခ်စ္တယ္ yeol  ခဏခဏထုတ္မေျပာျဖစ္ေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္ မင္းကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ "

ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္ခု ထပ္တူက်ေစမိရင္း ႏူးႏူးညံ့ညံ့ အနမ္းတို႔ကိုပံုေဖာ္ေစသည္။

ရမၼက္မပါသည့္ ခ်စ္ျခင္းအတိ ၿပီးေသာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့အနမ္းတို႔သာ..

"Till the end"(completed)Where stories live. Discover now