ပ်က္ျပယ္သြားတဲ့ ေမာင့္အခ်စ္ေတြရယ္..
ေပ်ာက္႐ွသြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရယ္သံေတြရယ္~ကုန္ခါနီး ေဆးလိပ္တိုကို ျပာခြက္ထဲ ထိုးေခ်ၿပီး အသစ္တစ္လိပ္ထုတ္ၿပီး မီးညႇိဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္...။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြၾကားက လစ္ဟာသြားတဲ့ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Sophiaက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္...။
"ဘာလုပ္တာလဲဟာ..႐ႈပ္လိုက္တာ.."
"နင္ေတာ္ေတာ္ေသခ်င္ေနလား..တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီေ_ာက္ ေဆးလိပ္ေတြပဲေသာက္ေနတယ္.."
ေဆးလိပ္ေတြကို အကုန္ခ်ိဳးပစ္ၿပီး အမိႈက္ပံုးထဲ လႊင့္ပစ္ေနရင္းနဲ႔ ေျပာဆိုေနတယ္...။
ပံုမွန္အခ်ိန္ဆို ဒီလိုလုပ္ရင္ ေဒါသတႀကီးျပန္တံု႔ျပန္တတ္တဲ့ Jongdaeက အခုေတာ့ ဘာမွမေျပာ..။ေဒါသထြက္ေနတဲ့အရိပ္အေယာင္လဲ မျမင္ရ...။
သူမ တကယ္စိတ္ပူလာမိတယ္..။
"ငါအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ Sophia.."
အျပင္ကိုေငးေနရင္း သူ႔ကို စကားေျပာလာတယ္..။
"ဘာ!! နင္႐ူးေနလား!! နင့္ကို..နင့္ကို..ေထာင္ထဲပို႔ခဲ့ဲ့တဲ့လူဆီကိုေလ..!! "
"ငါ..ေမာင့္ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ.."
မီးကိုမွျမတ္ႏိုးတြယ္တာမိၿပီး တိုးဝင္ခ်င္ေနတဲ့ ပိုးဖလံငယ္ေလးရယ္...
_________________________________
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနခ်ိန္ အထဲဝင္လာတဲ့အသံေတြကိုၾကားရတယ္....
"မေတြ႔ရတာၾကာၿပီေနာ္..ေမာင္.."
Kim Jongdae ဟု အသံထြက္ရံုတိုးတိုးေလးေရရြတ္ၿပီး ေမာင္မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာကို သူရိပ္မိလိုက္သားပဲ...
ေဘးနားက မိန္းမကေတာ့ မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္လို သူ႔ကို ျဖဴစင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္...
VOCÊ ESTÁ LENDO
ေမာင္~ [မောင်~]
Fanficကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္ျခင္းေတြကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ.. ေမာင္တစစီနင္းေျခသြားတဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားပဲ.. မုန္းစမ္းပါေလေမာင္.. မုန္းစမ္းပါေလ... ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔ျဖစ္တည္လာတဲ့ အခ်စ္ေတြ ေမာင္န...