​ေမာင္​~ [မောင်~]

​ေမာင္​~ (၁၀)

အ​ေနာက္​တိုင္​းဝတ္​စံုကို ​ေသခ်ာဝတ္​ထားတဲ့ ပံုစံကို မွန္​ထဲမွာ ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ၿပီးျပည္​့စံုစြာ~

​ဧည္​့ခန္​းကခံုမွာ ​ေသ​ေသသပ္​သပ္​ ​ေျခခ်ိတ္​ထိုင္​​ေနရင္​း ​ေမာင္​ထြက္​လာတာကို ​ေစာင္​့​ေနမိတယ္​...။

အရင္​က​ေတာ့ ပဲြတက္​ရမယ္​ဆို အားလံုးသူပဲျပင္​ဆင္​​ေပး​ေနက်ျဖစ္​​ေပမယ္​့ အခု​ေတာ့..ကံတရားႀကီးက ရက္​ရက္​စက္​စက္​ က်ီစား​ေလတယ္​..

တျခားမိန္​းမတစ္​​ေယာက္​က​ေမာင္​့ကိုျပင္​ဆင္​​ေပး​ေနတာကို အျပင္​လူတစ္​​ေယာက္​လို မ်က္​ႏွာလဲႊရင္​း ​ေစာင္​့​ေနရလိမ္​့မယ္​လို႔ သူလံုးဝ​ေတြးမထင္​ခဲ့မိဖူးဘူး...

"သြားမယ္​.."

တစ္​ခြန္​းပဲ​ေျပာၿပီး ကား႐ွိရာ ထြက္​သြားတဲ့​ေမာင္​့​ေနာက္​ကို သူလိုက္​လာခဲ့တယ္​..။

တံခါးဖြင္​့ၿပီး ဝင္​ထိုင္​လိုက္​တဲ့အခ်ိန္​မွာ ​ေမာင္​နဲ႔သူ ဒီလိုမ်ိဳး မသြားျဖစ္​တာ ​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာၿပီဆိုတာ သတိရမိတယ္​...။

"ကားထြက္​​ေတာ့မွာ​ေလ..ခါးပတ္​မပတ္​ဘူးလား..."

​ေမာင္​​့​ေလသံမာမာၾကား​ေတာ့မွာ က​ေယာင္​ကတမ္​း ခါးပတ္​လိုက္​႐ွာမိတယ္​..။

စိတ္​မ႐ွည္​သလိုျဖစ္​​ေနတဲ့​ေမာင္​့​ေၾကာင္​့ သူအတတ္​ႏိုင္​ဆံုးစိတ္​ထိန္​းၿပီး ႐ွာမွ ​လက္​က ၿငိမ္​ၿပီး ပတ္​ႏိုင္​တယ္​...။

​ကား​ေပၚကဆင္​းလိုက္​တာနဲ႔ တျခားတစ္​​ေယာက္​လို​ေျပာင္​းလဲသြားတဲ့ ​ေမာင္​့ပံုစံ..။

သူ႔ကို ကမ္​း​ေပး​ေနတဲ့လက္​ဖဝါး​ေတြကို သူဝမ္​းနည္​းစြာ ​ေငးၾကည္​့​ေနမိတယ္​...။ အတုအ​ေယာင္​ဟန္​​ေဆာင္​မႈဆို​ေပမယ္​့ ရင္​ထဲမွာ အတိုင္​းအဆမ႐ွိ​ေပ်ာ္​​ေနတယ္​ဆိုတာ ​ေမာင္​့ကိုသိ​ေစခ်င္​တယ္​...။

​ေမာင္​့လက္​ဖဝါး​ေႏြး​ေႏြး​ေတြကို ​ဆုပ္​ကိုင္​မိ​ေတာ့ ​​လက္​ခ်င္​းအုပ္​ကိုင္​ယူၿပီး လက္​​ေမာင္​းကို ခ်ိတ္​​ေစတယ္​...။

ဝဲတက္​္​လာတဲ့မ်က္​ရည္​​ေတြကို လူမျမင္​​ေအာင္​ အသာပုတ္​ခတ္​ၿပီး သိမ္​းဆည္​းထားရတယ္​...။