2.
~Destiny
~ SheinHtetNaing_NyiMinYan
>>>>>>>>>>>
"ရွိန္း "
"အင္း "
"ဟိုေလ ... မနက္ျဖန္ အားလား "
Schedule ေတြ ဆြဲေနရင္းက တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး လုပ္လက္စ စာရြက္စာတမ္းေတြကို မ်က္ရိပ္ျပကာ အလုပ္ ဆက္လုပ္ေနသည္ ။
ညီမင္းယံ ဒီေလာက္ဆို နားလည္လိုက္ပါၿပီ ။
"ကြ်န္ေတာ္ ၾကည္တဲ့ ကားထဲက မင္းသား ၂ ေယာက္ လာမွာ "
"အဲဒီေတာ့ ? "
"ေလဆိပ္ သြားမလို႔ လိုက္ခဲ့ပါလား "
စာရြက္ေတြ လွန္ေလွာေနရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ထားသည္ ။
"မလိုက္ဘူး "
မအားရင္ မအားေၾကာင္း ေသခ်ာ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အတင္း လိုက္ခိုင္းမွာမို႔လား ??
ဒီလူႀကီးကေလ အခ်ိဳးကို မေျပဘူး !
ေသာက္ရမ္း မုန္းဖို႔ေကာင္းတယ္ !
"စိတ္ထဲကေန မ်ိဳးစံု က်ိန္ဆဲမေနနဲ႔ ကိုယ္ မင္းထက္ အသက္ႀကီးတယ္ ညီ "
"ဟား အဲ့ေတာ့ ေၾကာက္ရမွာတဲ့လား "
"ညီ ! "
ေအာ္လိုက္တာ အနည္းငယ္ အသံက်ယ္သြားေသာ္လည္း ပန္ဒါေကာင္ေလးက အဖက္ပင္ မလုပ္ ။
မခန္႔ပံုမ်ား လြယ္အိတ္ ေကာက္လြယ္ၿပီး ထထြက္သြားလိုက္ေသး ။
"ဒါ ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ ? ေျပာေတာ့ ဒီ တစ္ပါတ္လံုး ရွိန္း အိမ္ လာေနမွာဆို အခု ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
"ေလဆိပ္မွာ သြားအိပ္မလို႔ "
"မင္း ! "
လြယ္အိတ္လြယ္ၿပီး တစ္ခ်က္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ကာ ဘုရိႈးရႈိးသည္ ။ ဒါက ေယာက္်ားေလး ျဖစ္ၿပီး စိတ္ေကာက္ေနသည့္ သေဘာေပါ့ေလ ။
ရွိန္းထက္ႏိုင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္က ေခ်ာ့မယ္မ်ား ထင္ေနလား ?
"ညီ ! မင္း ဒီက ေျခတစ္လွမ္း ထြက္သြားတာနဲ႔ ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ဆီ ျပန္မလာနဲ႔ေတာ့ "
ညီမင္းယံ ေျခလွမ္းေတြက တုန္႔ကနဲ ရပ္သြားၿပီး အခန္းတြင္း အေျခအေနက ၿငိမ္သက္သြားသည္ ။
