Gastón kijkt uit zijn raam naar het straat waar hij een meisje op een bank ziet zitten.Het is ijskoud buiten, wat zit ze daar te doen. Hij gaat naar beneden neemt zijn jas en een deken en gaat naar buiten. Hij steekt de straat over tot hij bij het meisje is en gaat naast haar zitten.
- wat doe je hier alleen?
- ik kan nergens heen.
- en naar je ouders?
- nee, dat kan niet meer.
Ze begint te huilen. Gastón doet zijn arm over haar schouders en trekt haar naar zich toe.
- wil je zeggen wat er gebeurt is?- zegt hij na een stilte.
- gisteren waren ik en mijn ouders thuis.
Flash Back
Ik zit samen met mijn ouders een film te kijken. Morgen gaan we naar familie om oude en nieuwe jaar te vieren. Ik kijk er al naar uit om al dat vuurwerk te zien. We zitten in de helft van de film als de bel gaat. We zette de film op pauze en mijn moeder gaat naar de deur. Na een paar seconden horen we gegil. Mijn vader staat snel op en gaat naar de deur.
- jij blijft hier.- zegt hij voordat hij naar de deur gaat.
Ik sta op en kijk door de deuropening naar de hal waar twee mannen in zwarte kleding staan met een mes die onder het bloed hangt. Ik zie mijn moeder op de grond liggen in een plas bloed.
De ene man neemt mijn vader vast en de ander steekt een mes in zijn keel. Hij valt naast mijn moeder op de grond. Dan kijken de twee mannen naar mij. Ik ren snel naar de achterdeur doe die open en ren de tuin door, klim over het hek en loop door straten tot ik niet meer kan, dan ga ik uitgeput op het gras liggen.
De volgende dag ga ik terug verder.Einde Flash Back
Gastón: ik ben hier even stil van. Hoe erg moet het wel niet zijn als je je eigen ouder vermoord zie worden. Ik doe het deken dat ik heb meegenomen over haar schouders heen zodat ze het wat warmer heeft.
- kom je mee naar binnen?
- mag dat?
- ik weet zeker dat mijn ouder het niet erg gaan vinden als ze horen wat er is gebeurd.
- bedankt.
We staan op en gaan mijn huis binnen. Mijn ouders zijn in de keuken het eten voor s' avonds klaar te maken. Ik ga met haar naar de living en zet haar op de bank.
- hoe heet je?
- Nina.
- Nina, jij blijft hier zitten ik ga met mijn ouders praten.
ik ga naar de keuken en zie mijn ouders aan tafel zitten.
- Gastón naar waar ben je gegaan? Je was weg zonder iets te zeggen.- zegt mijn moeder
- ik was even naar buiten. Uit mijn raam zag ik een meisje op een bank zitten en ik ging g naar haar toe.
- waarom?- vraagt mijn vader.
- ze zat daar zonder jas ze was aan het bevriezen.
- en waar is ze nu?- vraagt mijn moeder.
- in de living. Ik kon haar daar niet alleen laten na wat er met haar is gebeurd.
- wat is er gebeurt?- vraagt mijn moeder.
Ik vertel het verhaal van Nina aan mijn ouders. Zoals ik al dacht vind mijn ouders het goed dat ze bij ons blijft voor zo lang als nodig is. Een paar uur later is mijn familie er en zitten we lekker te eten.
- is dit meisje je vriendin Gastón?- vraagt mijn oma.
Ik had al wel verwacht dat iemand zoiets zou zeggen.
- nee, ze woont bij ons om persoonlijke redenen.- zegt mijn veder.
Voor de rest vraagt niemand nog iets over Nina wat goed is want ik zou niet weten wat ik zou moeten antwoorden. Na het eten praten de volwassen en spelen de Kinderen buiten. Als het 23:55 is komt iedereen naar buiten om naar het vuurwerk te zien en zelf af te steken. Ik hoop dat het een geweldige jaar word samen met Nina.
🎆🎇🎆🎇🎆🎇🎆🎇🎆🎇🎆🎇🎆🎇
Gelukkig nieuwjaar voor iedereen!
JE LEEST
gastina/ Aguslina
Short Storydit zijn kort verhalen over Gastón en Nina of Agustín en Carolina.