I don't want a bunny! °•°JJK°•°

KUMPAZCI YEON

Kapı çaldığında deparı basarak kapıya koşmuştum. Ayağım kilime takılıp, sülük gibi kapıya yapıştığımda acıyla burnumu tuttum. Kanıyor bu ya!
(Tabi ki de normal bir giriş yapmıycam bilen bilir beni dlfdkdeofk)
Kapıyı açtığımda kocaman gülümsemesi ile beni karşılayan sevgilime sulu gözlerle baktım.

  - Aww, beni çok mu özledin?

  - Hayır salak kapıya kafa attım burnum kanıyor canım acıyor babam bizi öğrendi salona git seninle konuşacak ama evet sanırım seni biraz özledim resmen burnum kırıldı çığlık atmamak için zor duruyorum bu kilimide yapanın ta sülalesi.

Saydırıp merdivenlere doğru koştuğumda ağzımdan bir hıçkırık kaçtı. "ÇOK ACIYOR LAAN!"

Jungkook

Tuhaf bakışlarımı sevgilimin üzerinde gezdirdikten sonra cümlesini analiz etmeye başladım.

Kapıya kafa atmış. Tamam.

Canı acıyormuş. Kıyamam.

Babası bizi öğrenmiş. Tama- SİKTİR NE?!

  - SİKTİR!

  - Jeon?!

  - ANNE!

Kendi kendime koridorda kafayı yerken çantamı tir tir titreyerek yere bıraktım. Sonra da ani davranışlarda bulunmaktan kaçınarak salona doğru minnoş minnoş ilerledim. Tekli koltukta oturmuş Bay Kang ve yanında yere oturmuş Paper görüş açıma girince, ılık ılık altımı merak etmeye başladım. Paper'ın tasması çivili mi olmuş ben mi yanlış görüyorum?

  - Otur Jeon.

  - Hemen efendim.

"Oha sesim çıktı."

  - Nede gerginsin Jeon?

  - Ben... Y-yani siz şey, biliyorsunuz-

  - Neyi Jeon?

"Jeon'da Jeon öyle demesenize!"

  - Yeon Do ve ben şey...

  - Eee Jeon?

  - Sevgiliyiz efendim. Ve kızınızı seviyorum. Şuan yüzsüzlük olarak görebilirsiniz bunu ama gerçek bu ve saklayacak da değilim. Bakın annemle bir geçmişiniz oldu biliyorum ama velihatım artık babamda yani annemle hiçbir işiniz olmayacak size söz veriyorum-

  - Jeon?

  - E-evet Bay Kang?

  - Ben sana yarım saattir ne diyorum Jeon?

  - Aaaeee... Jeon mu?

  - Evet. Sence bu benim soy adım mı?

  - H-hayır efendim.

  - Eee, bana hala ne maval okuyorsun o zaman?

  - A-anlamadım?

  - Kızımı sevdiğini biliyorum. Onunla konuştuk. Ben sadece onun mutlu olmasını istiyorum. Gençliğini büyük bir pişmanlıkla harcadı, artık gülsün istiyorum. İyi bir çocuksun evlat, onu üzmeyeceğini biliyorum. Ama olurda, kızımı senin yüzünden ağlarken görürsem; o zaman saklanacak delik ara işte. Sadece ben değil, Paper'da paçanı bozar. Anladın mı?