I don't want a bunny! °•°JJK°•°

Tam Bir İlahi

Medya çoksel😍

"Şu kasiyerlerde itlik yapmayı ne çok seviyor?! Ben daha poşeti açamadan para üstü uzatıyor şerefsiz! Yada acaba herkezde Amerikalıların kullandığı beyinden olsaydı? Her bir haltı çekip youtube a yükler miydik acaba? Hamburgerleri neden sağlıksız buluyorlar ki? Hem et, hem sebze, hemde ekmek yiyoruz. Tüm ihtiyaçlar bir arada, oh ne güzel. Yada bir şarkı neden trend olduğu zamanlar değilde, zamanı geçtiğinde seviliyor Tanrı aşkına biri bana bunu desin!"

Neden bu kadar salak saçma şeyler düşündüğümü sorguluyorsunuz? Bende sorguluyorum, yalnız değilsiniz.

Karşımda Jungkook, yanımda Min Jae, onun yanında annesi ve Jungkook'a yiyecek gibi bakan babası...

Bizim mahalledeki trafoda böyle gerilim hattı yoktur buna kalıbımı basarım!

Min Jae korkudan dibime kadar girmişti, öyleki kendinkini bırakmış benim tabağımdan yiyordu. Jungkook ise yanındaki duvar ile aşk yaşıyordu ve bana "Nolur kalkalım, köpeğin olur, havlarım, nolur kalkalım" bakışları atıyordu.

"Tamam öyle bir bakış yoktu ama olsun ben böyle düşününce komik oluyor."

Çok zeki arkadaşımın(!), çok zeki babası(!) Jungkook'un Min Jae için geldiğini kafasına koymuştu bir kere.

"Adam inat kardeşim inat! Bu adama laf anlatacağına kalk bir köpeğe anlat, gelir Min Jae'nin elini öper ahirete kadar tövbe eder kıza."

- Eeee, Kim-Su teyzecim. Biz kalkalım yavaştan, bizimkiler merak etmiştir.

- Ah, tabi Yeon Do. Babana selam söyle.

Başımla onaylayıp yavaşça ayağa kalkacaktım ki Jungkook aniden ayağa fırlayıp sevinçten gülmeye başladı. "Bu eve kim giriyorsa deli çıkıyor. En güzel örneği de benim."

- Olduuu~ Ben babama selamı bizzat iletirim. Size afiyet olsun, mutlu, huzurlu, sağlıklı, güpgüzel günler dilerim.

Mutfaktan hızlı adımlarla çıkıp çıkışa yönelmişti. Evden çıkıp boş sokakta yürümeye başladık.

"Gülme Yeon Do. Gülme çocuğum, gülme yavrım- Aha başladı anırmaya..."

- Ne ya?! Çok mu komik? Ben ölürümde bir daha o eve girmem.

- Neden? Amca sevmişti seni~

- Bir senin diline düşmediğimiz kalmıştı. Onuda hallettin, eksik olma.

- Moralim bozuktu, cidden. Hahahaha-aahhh... iyi geldi.

Ona doğru döndüğümde samimi bir şekilde güldüğünü gördüm.

- Seni güldürdüğüme sevindim. Gülümsemeni seviyorum.

Adımlarım yavaşlarken sakin kalmaya çalışıyordum. "Durduk yere söyle deme be kaçık herif, kalbim zıvanadan çıkıyor!"

Birşey demeyip yürümeye devam ettik. O sırada telefonum çalmaya başlamıştı. Açıp baktığımda resmi bir numara olduğunu gördüm.

- Alo?

- Kang Yeon Do?

- Evet benim?

- Hah, çok güzel! Ben Min Jae'nin amcasıyım.

- Oh, evet. Bir gelişme mi var?

- Aslında hem var, hem yok. Orayı gören bir kamera var ancak bu olayın olduğu tarihte bir kopukluk var. Silinmiş olmalı.